Tush (2)
Captain Critic was al ’s eerder bij Tush langs geweest maar dat was in de coronaperiode, toen er enkel takeaway mogelijk was. Niets tegen Steven Van Gucht of Erika Vlieghe, maar wat is de kapitein toch zo blij dat hij niet langer elke dag geconfronteerd wordt met virologen op zijn televisie.
Toen Captain Critic er ging afhalen was dat nog in een pop-up in de Dampoortstraat. Inmiddels heeft Tush al een tijd definitief onderdak gevonden in de Hoogpoort. De naam (‘tush’ = ‘kont’) verwijst niet alleen weinig subtiel naar zitvlakken, maar ook naar burgers. Een bun is naast een hamburgerbroodje namelijk ook gewoon een kont. En zo is de cirkel rond.
Tush werkt met vlees en groenten van lokale leveranciers en ook de kaas, de broodjes én het bier zijn afkomstig van producenten uit de buurt. Uiteraard allemaal zeer bewonderenswaardig, maar niet zaligmakend. Wat je op je bord krijgt moet liefst toch ook nog ’s lekker zijn. Iets waar de kapitein eigenlijk maar weinig twijfels bij heeft sinds zijn vorige, meer dan geslaagde afhaalbezoek.
Captain Critic gaat van start met een ‘Vanilla baco’. Even vertalen voor de meer verfijnde mensen onder ons: een ‘baco’ slaat op een Bacardi Cola. Toegegeven, niet het meest verfijnde drankje dat er bestaat, maar het kan al ’s smaken. En zeker met de toevoeging van vanillesiroop, steranijs en een kaneelstokje. De rum is overigens geen Bacardi maar Brhum by Dada Chapel. Belgische rum van een Gentse distilleerderij. Gemaakt van Belgische suikerbieten of all things.
Er staan slechts een beperkt aantal burgers op de kaart, er is dus zeker geen sprake van overkill. De kapitein opteert voor de ‘smashed cheese’: twee smashed beef patties, organische Dulses-kaas, gekarameliseerde uitjes, Hennie-saus en extra bacon. Het broodje is nog steeds top, net als vroeger: een zachte, malse brioche bun die als een perfecte spons fungeert voor alle saus, sap of ander mogelijk essentieel vocht dat het risico loopt om van je burger weg te druppen. De smashed patties zijn écht wel smashed: flinterdun en lekker krokant.
On the side geen ordinaire frietjes, want ordinair en Captain Critic, dat gaat niet goed samen (vergeet even die Bacardi Cola van daarnet - willen we dat afspreken?). Neen, de frietjes in kwestie zijn tonkatsu fries: Japanse ‘dirty fries’ met Kewpie mayo (wat voller en pittiger dan gewone mayonaise), tonkatsu-saus (kort door de bocht zowat de Japanse Worcestershire-saus), lente-uitjes, sesamzaad en last but not least: bonito flakes.
Als dessert nog een portie brookies to go (brownie cookies: zacht vanbinnen, krokant vanbuiten - een beetje zoals de kapitein zelf dus), waarna er niets anders rest dan de conclusie dat Tush nog steeds hoog blijft scoren op Captain Critic’s officieuze lijst van favoriete Gentse burger places. Het hoeft daar helemaal bovenaan eigenlijk enkel concurrentie te dulden van pop-up The Dudes (dat hopelijk ooit eens definitief terugkeert) en Nub, nog zo’n smash burger-tent. Top.
Reacties
Een reactie posten