Ce's Arts

(website)

Ce’s Arts moet volgens wat je leest de sfeer van een Parijse bistro in Gent evoceren. Allemaal goed en wel, maar het zal dan toch een behoorlijk chique Parijse bistro zijn. Het interieur is luxueus en verzorgd ingericht met donkere, warme kleuren, wat ervoor zorgt dat het er aangenaam en gezellig zitten is. Daarbovenop zit je ook nog ’s met het niet te onderschatten voordeel dat je met geen enkele arrogante Franse ober geconfronteerd wordt (hoera!). Iets wat in Parijs jammer genoeg wél al ’s durft voorvallen. 

 

Chef Cederic De Mey heeft een verleden in meerdere sterrenrestaurants (onder andere bij Wout Bru en Seppe Nobels) maar een ster is niet meteen wat Ce’s Arts ambieert. Echter wél een aanbod van klassieke gerechten met hier en daar een hedendaagse toets. Onder het gezelschap van een Negroni en enkele crackers met een eenvoudige dip bestudeert Captain Critic de kaart. Die is to the point en niet al te uitgebreid: drie hapjes, vijf voorgerechten, vijf hoofdgerechten en vier desserts. Doorgaans een mooie garantie op kwaliteit en verse ingrediënten. 

 

Dat laatste wordt al snel bevestigd met het hapje dat de kapitein laat aanrukken: briochetoast met gerookte Holstein en truffelmayonaise. Veel eenvoudiger kan het niet, maar wanneer je met kwalitatieve producten werkt dan is eenvoud meestal geen nadeel. Lekker zachte brioche met een krokant getoast korstje en heerlijke gerookte Holstein. De truffelmayonaise maakt het geheel af. 

 

Als hoofdgerecht een echte, onmiskenbare klassieker: gerijpte entrecôte met handgesneden frietjes, verse béarnaise en een lenteslaatje. De entrecôte is mooi bleu gebakken, zoals Captain Critic het gevraagd had, en de frietjes zijn smakelijk en overduidelijk handgesneden. De béarnaise is misschien wel de grootste ster van dit hoofdgerecht: versgeklopt en overheerlijk. Het lenteslaatje? Ja, dat is een lenteslaatje. 

 

Om af te sluiten een chocolade-ganachetaartje met olijfolie, zeezout en vanille-ijs. Het taartje is geslaagd en dat de combinatie van chocolade met grof zout en olijfolie een winning formula is, dat merkte de kapitein vorig jaar al bij Chubby Cheeks. Niets op aan te merken dus. Jammer genoeg wel op het bolletje vanille-ijs. Dat zit qua smaak goed, maar de textuur is niet fantastisch. Het ijs kon een stuk steviger en mist wat smeuïgheid. 

 

Dat laatste hoeft niet al te veel afbreuk te doen aan de totaalervaring. Captain Critic heeft lekker gegeten bij Ce’s Arts. En nogmaals: dat er een hele avond lang geen énkele Franse ober aan te pas kwam (nul exemplaren!) is toch écht wel het vermelden waard. Quel bonheur!