Colmar (2)
Aah, de Colmar … Iedereen die binnen een straal van enkele kilometers van een Colmar-restaurant woont, is er wel ’s geweest. En als je kinderen hebt (of beter: nog een kind bent), dan ben je er zeker al méérmaals geweest. Met een kinderspeelhoek en een TV scoort Colmar steevast hoog op de ranking van meest kindvriendelijke restaurants. Dat die kinderen zich daar ook een indigestie vreten laten we maar even buiten beschouwing.
Fun fact: Colmar is een Belgische restaurantketen, opgericht door het familiebedrijf Dossche. Een familiebedrijf dat startte in de meststoffenhandel. Ja, meststoffen. Het is maar dat u het weet, volgende keer dat u een bezoek brengt aan uw plaatselijke Colmar.
Hoe dan ook: Sint-Denijs-Westrem was eind jaren zeventig de eerste vestiging van de op Amerikaanse leest geschoeide Colmar grill- en buffetrestaurants. Het is echter de vestiging in Oostakker die Captain Critic als kind op regelmatige basis frequenteerde en dat vandaag de dag af en toe opnieuw doet, nu hij zelf een kleuter rondlopen heeft (wees gerust: dat is er één van hemzelf hoor).
De Colmar-formule is welbekend: een à volonté voorgerechten-, dranken- én nagerechtenbuffet en een selectie klassieke hoofdgerechten. De kwaliteit van het buffet durfde door de jaren heen al ’s te variëren, maar de kapitein moet toegeven dat het met die kwaliteit (en ja: ook kwantiteit) bij dit bezoek best wel goed zit.
Om toch enige structuur in zijn bezoek aan het voorgerechtenbuffet te brengen, beslist Captain Critic om eerst voor een selectie vis te gaan, gevolgd door vlees. Je zou natuurlijk ook gewoon alles op één grote hoop op je bord kunnen gooien - wees gerust: je zou hier zeker niet de enige zijn - maar kijk, de kapitein doet het graag op zijn eigen manier.
Gekookte zalm met olijven, paling, eitjes in mayonaise, roze garnalen, rivierkreeftjes, kokkels, een witloofstronk en een enkele slak worden gevolgd door een bord met kalkoenrillette, pulled pork, bloedworst, chorizo, paté, rode bonen, koolsla, een slahart, potjesvlees en de all time classic gebraden kippenpoot. U ziet: Captain Critic is volledig klaar om zijn geld uit zijn bezoek te halen.
Tijd voor het hoofdgerecht dan: tournedos met béarnaisesaus en frietjes. Uiteraard zijn de frieten niet vers gesneden, en het zou naïef zijn om te veronderstellen dat de béarnaise vers geklopt wordt in de keuken, maar de tournedos is best een mooi stuk vlees en correct saignant gebakken. Soms volstaat dat al ‘s. Voor de schone schijn liggen er op het bord ook nog enkele blaadjes sla waarvan de boer die ze kweekte zich evengoed de moeite had kunnen besparen om ze uit de grond te trekken.
Echt verantwoord is het niet meer, maar de kapitein brengt toch nog een bezoek aan het dessertenbuffet en keert terug met chocomousse, tiramisu met speculoos, flantaart, rijstpap met bruine suiker, een pastel de nata en marshmallows met chocolade van de chocoladefontein - een hit bij de kinderen (en sommige ouderen) onder ons. Die chocolade van de fontein komt overigens ook nog van pas bij het állerlaatste dat Captain Critic naar binnen werkt: twee bollen chocolade- en stracciatella-ijs.
Je gaat bij Colmar niet langs voor een gastronomisch diner, dat spreekt voor zich. Bij Colmar is het vooral de prijs-kwaliteitverhouding die goed moet zitten. Iets wat deze keer zeker het geval wel was. En de à volonté karafjes rosé en rode wijn? Die dragen uiteraard ook alleen maar bij aan de sfeer.
Reacties
Een reactie posten