Chubby Cheeks

(website)

Younes Hammouche, de chef van het recent geopende Chubby Cheeks, heeft intussen al een tiental jaar ervaring als kok met op zijn cv onder meer Gentse toppers als Roots en Alberte. Iets wat bij Captain Critic best wel wat verwachtingen creëert en de kapitein kan alvast verklappen - major spoiler alert! - dat die verwachtingen tijdens zijn bezoek zelfs ruimschoots overtroffen werden.

Chubby Cheeks profileert zich als ongedwongen restaurant én wijnbar, met veel natuurlijke wijnen en een menu met deelgerechten dat geregeld wijzigt. Wat op het bord verschijnt moet pretentieloos zijn, wat uiteraard niet betekent dat het niet verfijnd, laat staan culinair kan zijn. Binnen heerst alvast een gezellige drukte. De sfeer is gemoedelijk en Captain Critic neemt plaats aan de bar waar hij een mooi zicht heeft op het kleine keukentje waar de chef naarstig aan de slag is.

 

Naar goede gewoonte gaat de kapitein van start met een Negroni, waarbij hij al snel een lekkere oester met tijgermelk geserveerd krijgt. Neen, dat heeft niets met melk te maken maar is wel de basis van elke ceviche: limoensap, uiringetjes en enkele smaakmakers naar keuze. Het volgende hapje is even eenvoudig als briljant: een lepeltje met tomaat, ansjovis en een flinterdun toastje. De ingrediënten zijn duidelijk van topkwaliteit en het zoetzure van de tomaat contrasteert perfect met het zoute van de ansjovis.

 

 

Met enkele ruwe crackers met comtékaas (in mousse- en geraspte vorm, gepresenteerd op een bordje uit grootmoeders servieskast) sluit Captain Critic zijn rondje aperitiefhapjes af. Coquille met worteljus is het geniale eerste deelgerecht. De coquilles smelten haast weg op de tong. De worteljus, die werkt de kapitein vakkundig tot de laatste druppel weg.

 

Na dat eerste, eerder frisse, gerecht is het tijd voor iets vollers: gerookte paling met biet en ei. Opnieuw smakencombinaties die er pal op zitten: het gerookte van de paling, het aardse van de bieten en het volle van de mimosa van ei. Bij die deelgerechtjes wordt trouwens smakelijk desembrood geserveerd met luchtig geklopte boter.

 

De gerechten volgen elkaar intussen in sneltempo op. Overheerlijke, grof gesneden kalfstartaar met licht pikante harissa, gerookte aubergine en raap bijvoorbeeld. Of fantastische gnocchi met paddenstoelen en vers geraspte Parmigiano. Wat een weelde. Verspreid over de avond drinkt de kapitein (we zitten per slot van rekening in een wijnbar) overigens een Italiaanse witte Moscato, een Spaanse oranje Puesta en Chus, een eveneens Spaanse rode tempranillo, en een Franse zoete Bergweingarten.

 

Een versnelling terug schakelen zit er niet in, en wie zou dat überhaupt ook willen, wanneer je in een flow als deze verzeild geraakt bent. En zeker niet wanneer je dan de ‘Chubby cheese’ van kaasmeesters Van Tricht zou mislopen. Vraag Captain Critic niet meer welke kazen het juist waren (daarvoor had hij misschien al een glas wijn te veel besteld) maar dat ze stuk voor stuk heerlijk waren, dat is zeker. Net als het stevig stuk getoast briochebrood overigens.

 

Soms zal je zien dat desserts in een restaurant als dit niet van hetzelfde niveau blijken als de rest van de kaart, maar hoegenaamd niets daarvan bij Chubby Cheeks. Hammouche imponeert met een verrukkelijke combo van wentelteefje, appel, karamel en ijs. Om dan af te sluiten met een memorabele crème van chocolade met olijfolie en fleur de sel.

 

Om te bekomen kán de kapitein niet anders dan een The Good, The Bad & The Smokey Ierse whiskey te bestellen, om in dat uitstekende gezelschap te besluiten dat hij op het einde van het jaar - en misschien toch ook wel ietwat onverwacht - nog één van de allerbeste restaurantervaringen van 2023 mocht bijschrijven.