La Barriga


Op het eerste gezicht verwacht je geen stijlvol ingericht restaurant wanneer je de parking van La Barriga in Zevergem, een deelgemeente van De Pinte, oprijdt. Maar eerste indrukken kunnen bedrieglijk zijn, want een stijlvol ingericht restaurant - met veel minimalistisch wit en lichte bruintinten - is exact wat je krijgt. Als wat op het bord komt van hetzelfde niveau is, gaat Captain Critic een mooie avond tegemoet.
 

En wat is er beter om een mooie avond mee te starten dan een heerlijke Negroni. Al zeker wanneer het een Negroni van dit formaat betreft. De kaart bestaat uit een interessante mix van Belgische klassiekers en Spaanse tapasgerechten. De kapitein beslist alvast om het deze avond bij de Belgische classics te houden.
 

Wie Belgische klassiekers en lente zegt, die zegt asperges à la Flamande. Captain Critic twijfelt dus geen moment wanneer hij asperges op Vlaamse wijze ziet staan op de suggestiekaart. En spijt heeft hij allerminst. Vier heerlijke, dikke asperges met een stevig afgekruide, rijkelijke botersaus vol mimosa van ei en peterselie. Zo klassiek as it gets, maar van een winning formula als deze blijf je wijselijk met je handen af.
 

Als hoofdgerecht twee perfect gebakken sliptongetjes meunière met frietjes, verse mayonaise en een gemengd slaatje. Botersaus lijkt wel de rode draad bij Captain Critic’s restaurantbezoek vanavond. Bij nader inzien lijkt botersaus wel de rode draad bij Captain Critic’s hele bestaan. Er zijn slechtere rode draden. De sliptongetjes zijn heerlijk, de lichtjes bruingebakken frieten niet minder en de mayonaise al helemaal. Daarbij drinkt de kapitein een frisse witte Marqués de Riscal uit de Spaanse Rueda.
 


Om af te sluiten een moelleux met vanille-ijs. In de dessert tier list één van de all time greats. Maar tegelijkertijd ook één van de best mogelijke nagerechten die het gemakkelijkst compleet de mist in kunnen gaan. Één minuut te lang in de oven en je hebt geen heerlijk lopende moelleux, maar een ontgoochelend droog cakeje. Absolute horror. Maar gelukkig niets daarvan bij La Barriga. De moelleux werd perfect volgens de regels van de kunst bereid en ook de smaak zit er pal op. Het bolletje ijs past even goed bij de moelleux als een Nicole bij een Hugo.


Bij de moelleux laat Captain Critic nóg een Marqués de Riscal aanrukken, een rode deze keer. Een fruitige afsluiter van een meer dan geslaagd diner bij een veelbelovend restaurant met een interessante kaart. Which is nice. 



Reacties

Populaire posts van deze blog

Pita Pantera

Keyaki

Konak

Commotie

Pastoor