Commotie

(website)

Na twee eerdere pop-ups in Kortrijk en Gent, besloten chef Thomas Gellynck en sommelier Lara De Vlieger om een permanente locatie te openen in Sint-Amandsberg, recht in de achtertuin van Captain Critic nog wel. De locatie is zonder meer prachtig, met veel Japanse invloeden (wabi sabi, weet u wel) en een inrichting en open keuken die wat doet denken aan het veelgeprezen Florilège in Tokio en - dichter bij huis - het simpelweg onnavolgbare Chambre Séparée. Vergelijkingen die meteen al torenhoge verwachtingen scheppen, dat sowieso.

 

Een tip: als je bij Commotie dineert, kom dan met maximaal twee (of gewoon alleen, als u nóg asocialer zou zijn dan de kapitein). Dan kan je plaats nemen aan de ‘bar’ met uitstekend zicht op de prachtige open keuken, sowieso een meerwaarde voor een perfecte avond.

 

Bij het aperitief (een negroni) wordt er gestart met een kwintet heerlijke amuses: een stevig shot wortelsap; dan fijne wortel en okkernoot met geitenyoghurt; rauw roodlof met espuma van Pas de Rouge-kaas; koji flatbread met gemarineerde koolrabi en tomatillo; en heerlijke huisgerookte picanha-charcuterie.

 

 

 

 

 

Bij Commotie geen à la carte, enkel een vast menu dat deze avond van start gaat met tartaar van Belgisch rund met gerookte zure room, zalmkuit en bloemen van Oost-Indische kers. Een eerste voorgerecht zoals je het in om het even welke sterrenzaak graag geserveerd zou krijgen. Topproducten, perfect gebalanceerde smaken en een piekfijne presentatie. Een binnenkomer die kan tellen.

 

Het tweede gerecht is gerookte Zeeuwse mossel met kimchi, yuzu en een jus van onder meer strandkrab. Puur, intense smaken en vooral: opnieuw overheerlijk. Erbij wordt een smakelijk Gents biertje geserveerd van brouwerij DOK: ‘Brettney Spears’, een blend van saison en 1 jaar oude lambiek. Captain Critic is fan. 

 

 

 

Op naar de volgende heerlijke gang dan maar: een fijne rol knolselder met Oud Bellie-kaas en koffie-shoyu, een soort gefermenteerde sojasaus. Chef Thomas is een gewetenloze dealer in heerlijke smakencombinaties. Petje af ook trouwens voor sommelier Lara, die onder meer heerlijke Spaanse en zelfs Slowaakse wijnen serveert.

 

 

Het hoofdgerecht is sappige, boven het houtvuur gegaarde lotte met dashi, sesam en chocolade-miso. On the side een bordje cèpes met traag gegaarde eidooier, knoflook en katsuobushi bonito flakes (die heerlijke stukjes gedroogde tonijn die ze in Hiroshima over hun okonomiyaki strooien). Lekker. Lekker. Lekker.

 

Een kaasgang bij Commotie is niet zomaar een doordeweekse kaasgang. De vijf smakelijke kazen van Het Hinkelspel worden vergezeld van een boven het houtvuur gegrild stuk rozijnenbrood, een appelchutney en een compote van roodlof. Én een glaasje madeira van de digestievenkaart natuurlijk.

 

Braambes - rode biet - hazelnoot is het dessert. U begint de kapitein er intussen waarschijnlijk van te verdenken omgekocht te zijn in ruil voor een positieve recensie want ja, ook dit nagerecht is opnieuw een voltreffer. Net als de Japanse pruimensake die erbij geserveerd wordt, overigens.

 

 

Captain Critic sluit af met een Japanse Nikka-whisky en krijgt nog wat laatste lekkernijen voorgeschoteld: speculaas - cichorei - gele biet; tompoes - szechuanpeper; en een praline met duindoornbes. Die eerdere vergelijking met Chambre Séparée was nog zo vergezocht niet. Hoe frustrerend is het wanneer een uiterst getalenteerde chef er ook nog ’s uitziet als een kruising tussen een fotomodel, een Matthias Schoenaerts-achtige filmster en een antieke Griekse halfgod. In het wereldbeeld van Captain Critic zien topchefs er eerder uit als Peter Goossens (sorry, Peter), maar kijk: het kan dus ook anders. Commotie kan zich eigenlijk direct al meten met enkele van die andere toppers op de Gentse culinaire kaart: Vrijmoed en Souvenir. Veelbelovend.