Pita Pantera

(website)

Tranen van ontroering behoudt Captain Critic doorgaans voor de écht belangrijke momenten in zijn leven. De geboorte van zijn zoontje is er zo één. Het doelpunt van Sven Kums in de kampioenenmatch van AA Gent tegen Standard op 21 mei 2015 is er nog één. Maar ook de keren dat de kapitein mocht dineren bij Chambre Séparée kunnen omschreven worden als zulke momenten. Een restaurant van een even torenhoog niveau zal je niet snel tegenkomen, in binnen- noch buitenland.

Normaal gezien eindigde het verhaal van Chambre Séparée in december, maar door het uitstel van een bouwvergunning blijft de Belgacomtoren (tot nader order nog steeds het mooiste lelijkste gebouw van Gent, en de thuisbasis van Chambre Séparée) nog even overeind, en mét die toren dus ook Chambre Séparée.

Het coronavirus blijft echter roet in het eten gooien. Want Chambre Séparée in een takeaway-versie, dat is simpelweg onmogelijk. Maar dat weerhoudt Kobe Desramaults er niet van om creatief om te springen met zijn keuken. Zo vervelt Chambre Séparée de komende periode tot Pita Pantera, en kan je er nog enkele maanden terecht voor een soort ‘luxepita’s’. Als Sergio Herman de friturist mag uithangen, dan mag Kobe Desramaults een pitabar uitbaten. Dat spreekt voor zich.

Een horecalockdown doet dus best wel speciale dingen met een mens. Zo gaat Kobe Desramaults van 20-gangenmenu’s van € 240 naar afhaalpita’s van € 16. OK, nog steeds een aanzienlijk bedrag voor een pita, maar je verwacht er ook geen gewoon, doordeweeks exemplaar voor in de plaats. Snel rekenen leert trouwens dat je exact 15 Pantera pita’s krijgt voor één Chambre Séparée-menu. Nutteloze info, maar Captain Critic wou het toch maar even delen.

Het afhalen van je Pita Pantera is al part of the fun. Je komt er nog ’s mee in het prachtige interieur van Chambre Séparée terecht, waar je pita volledig à la minute en vers bereid wordt. De pita zelf is een dürüm, een rol dus, van in dit geval volledig vers, boven het houtvuur bereid bazlamabrood. Ingepakt in zilverpapier (zo hoort het bij een pita) en een extra papier met daarop het retecoolste logo van Gent en omstreken - na dat van de blauwe Indiaan van AA Gent natuurlijk. Bij de pita wordt ook nog een potje ‘freekeh tabouleh’ meegegeven.

Het bazlama brood is niet minder dan fantastisch: heerlijk zacht, lichtjes ‘chewy’ en door het houtvuur geïnfuseerd met een lichte rooksmaak. Maar het bazlamabrood is niet de enige ster: het gegrilde lamsgehakt is even succulent: op een ijzeren spies ‘adana-style’ gegrild boven hetzelfde houtvuur als het brood. Vol smaak en nog heel licht rosé, gezien volledig uitgebakken lamsgehakt al ‘s de neiging heeft snel uit te drogen.

Hummus en labneh zorgen voor een volle smaak, huisgemaakte harissa voor een pittige toets. De koolsla tot slot verleent niet alleen een fris accent, maar ook wat welgekomen crunch. De tabouleh on the side bevat haast evenveel grof gesneden peterselie en geroosterde pijnboompitten als couscous, en zit dus ook boordevol smaak.

De Pita Pantera viel zo in de smaak dat Captain Critic zelfs geen andalousesaus op zijn pita gemist heeft. Maar als Kobe Desramaults pita’s maakt, dan wéét je gewoon dat ze goed gaan zijn. En ja, ze zijn dus goed. Uitzonderlijk goed. Je hoeft bovendien - in tegenstelling tot voor een avondje Chambre Séparée - voor een Pita Pantera ook het spaarvarkentje van één of twee van je kinderen niet open te breken (een schuldgevoel is daar trouwens niet voor nodig, die kinderen zouden er toch iets lelijks en veel te duur van Paw Patrol mee willen kopen). Allen daarheen dus. Maar wel op voorhand online bestellen. En afstand houden aub.