Holy Guacamoly
De Holy Guacamoly- vestiging in de Vlaanderenstraat is al de tweede in Gent, na die in de buurt van Gent-Sint-Pieters. Het concept slaat dus blijkbaar wel aan. Beide Holy Guacamoly’s richten zich op de snelle hap, en doen dat door middel van Mexicaanse en ‘California style’ burrito's, met daarnaast ook nog een aanbod taco's, nacho’s en salads.
Bestellen gebeurt aan de toog, waar je zelf je burrito kan samenstellen. Voor de leken: een burrito is eigenlijk gewoon een opgerolde zachte tortilla gevuld met van alles en nog wat. Een Mexicaanse dürüm als het ware. Captain Critic gaat voor een medium-sized burrito - die ziet er al meer dan groot genoeg uit - die hij laat vullen met rijst, Tex-Mex pork, gebakken paprika, ijsbergsla, sweet corn salsa, geraspte cheddarkaas, zure room, bonen en guacamole. Vreemd is wel dat je in een zaak met de naam Holy Guacamoly extra moet betalen wanneer je guacamole op je burrito wilt. De kapitein zou veronderstellen dat met zo’n naam guacamole standaard bij de meeste gerechten inbegrepen zou zijn. Om te drinken een Mexicaans biertje: Sol, dat maar weinig verschilt van het bekendere Corona.
Beginnen doet de kapitein echter met een portie nacho’s met guacamole. Dat de eigenaars van Holy Guacamoly Belgen zijn en geen Mexicanen blijkt al uit het feit dat ze eigenlijk niet weten wat nacho’s zijn. Wat bij Holy Guacamoly nacho’s genoemd worden, zijn eigenlijk tortillachips. Nacho’s zijn diezelfde tortillachips warm geserveerd met gesmolten kaas en verder onder meer nog salsa, jalapeños en vlees. In Tijuana of Ciudad Juarez word je voor minder onthoofd en ondersteboven aan een brug gehangen. In Gent zijn er gelukkig geen kartels (buiten dan het kartel SP.A-Groen van de beruchte Felipe ‘El Chapo Verde’ Watteeuw). Captain Critic krijgt dus jammer genoeg geen nacho’s, maar gewoon een kartonnen zak tortillachips met kaassmaak die, toegegeven, best lekker zijn. Ook de guacamole is niet slecht, maar wel wat bleekjes van smaak.
De burrito wordt geserveerd in een plastic mandje, is lauwwarm en stevig ingepakt in zilverpapier. Voordeel aan de stevige verpakking is dat de burrito niet uit elkaar valt en proper te eten is. De tortilla is zacht, de vulling vers. Op dat vlak geen klachten dus, echter wel wat op het vlak van smaak. Niets smaakt slecht, maar er is wel een manifest gebrek aan smaak en kruiding. Iets wat je toch niet direct associeert met de Mexicaanse keuken, die doorgaans gekenmerkt wordt door opvallende, explosieve smaken. De ‘Tex-Mex pork’ is sappig, zeker niet droog, maar echte Tex-Mex-smaken herkent de kapitein er toch niet in. Idem voor de rijst, de paprika, de maïssalsa, de kaas, de zure room, de bonen en zelfs de guacamole. De smaken zijn eerder eentonig en vallen niet echt van elkaar te onderscheiden. De kapitein zou bijna met zijn burrito naar de dichtstbijzijnde pittazaak trekken om er wat andalouse-saus over te laten gieten.
Captain Critic is zeker geen burrito-specialist, maar de burrito’s bij Holy Guacamoly kunnen toch niet tippen aan de burrito’s die de kapitein al mocht eten in Noord-Amerika, inclusief het meest recente exemplaar in Canada. Hoewel je in Noord-Amerika niet verder verwijderd kan zijn van Mexico, werd die laatste burrito wél bereid door echte Mexicanen, misschien toch een pluspunt.
Op één van de binnenmuren staat overigens een opvallende afbeelding en slogan: ‘Save the earth, it’s the only planet with tacos’. Met daarbij dan een vrolijke opengesneden avocado. Ecologische boodschappen zijn tegenwoordig hip om je zaak mee in de kijker te zetten, maar groene jongens (en meisjes) zouden inmiddels toch al mogen weten dat de massale consumptie van avocado’s niet meteen bijdraagt tot het redden van de planeet. Dat weten ze in Chili ondertussen ook al. Captain Critic is zeker niet heiliger dan de paus, hij eet zelf ook avocado’s, maar uitpakken met een hoogdravende ecologische boodschap in een zaak die er op weekbasis gemakkelijk enkele honderden avocado’s doorjaagt, is niet meteen eerlijk te noemen. Misschien zelfs op het randje van hypocriet.
Holy Guacamoly wil tonen dat fast food niet altijd gelijk staat aan ongezond eten. De kapitein heeft inderdaad niet het gevoel erg ongezond gegeten te hebben. Maar u kent Captain Critic intussen reeds door en door: steevast geeft hij de voorkeur aan smaakvol boven gezond.
Bestellen gebeurt aan de toog, waar je zelf je burrito kan samenstellen. Voor de leken: een burrito is eigenlijk gewoon een opgerolde zachte tortilla gevuld met van alles en nog wat. Een Mexicaanse dürüm als het ware. Captain Critic gaat voor een medium-sized burrito - die ziet er al meer dan groot genoeg uit - die hij laat vullen met rijst, Tex-Mex pork, gebakken paprika, ijsbergsla, sweet corn salsa, geraspte cheddarkaas, zure room, bonen en guacamole. Vreemd is wel dat je in een zaak met de naam Holy Guacamoly extra moet betalen wanneer je guacamole op je burrito wilt. De kapitein zou veronderstellen dat met zo’n naam guacamole standaard bij de meeste gerechten inbegrepen zou zijn. Om te drinken een Mexicaans biertje: Sol, dat maar weinig verschilt van het bekendere Corona.
Beginnen doet de kapitein echter met een portie nacho’s met guacamole. Dat de eigenaars van Holy Guacamoly Belgen zijn en geen Mexicanen blijkt al uit het feit dat ze eigenlijk niet weten wat nacho’s zijn. Wat bij Holy Guacamoly nacho’s genoemd worden, zijn eigenlijk tortillachips. Nacho’s zijn diezelfde tortillachips warm geserveerd met gesmolten kaas en verder onder meer nog salsa, jalapeños en vlees. In Tijuana of Ciudad Juarez word je voor minder onthoofd en ondersteboven aan een brug gehangen. In Gent zijn er gelukkig geen kartels (buiten dan het kartel SP.A-Groen van de beruchte Felipe ‘El Chapo Verde’ Watteeuw). Captain Critic krijgt dus jammer genoeg geen nacho’s, maar gewoon een kartonnen zak tortillachips met kaassmaak die, toegegeven, best lekker zijn. Ook de guacamole is niet slecht, maar wel wat bleekjes van smaak.
De burrito wordt geserveerd in een plastic mandje, is lauwwarm en stevig ingepakt in zilverpapier. Voordeel aan de stevige verpakking is dat de burrito niet uit elkaar valt en proper te eten is. De tortilla is zacht, de vulling vers. Op dat vlak geen klachten dus, echter wel wat op het vlak van smaak. Niets smaakt slecht, maar er is wel een manifest gebrek aan smaak en kruiding. Iets wat je toch niet direct associeert met de Mexicaanse keuken, die doorgaans gekenmerkt wordt door opvallende, explosieve smaken. De ‘Tex-Mex pork’ is sappig, zeker niet droog, maar echte Tex-Mex-smaken herkent de kapitein er toch niet in. Idem voor de rijst, de paprika, de maïssalsa, de kaas, de zure room, de bonen en zelfs de guacamole. De smaken zijn eerder eentonig en vallen niet echt van elkaar te onderscheiden. De kapitein zou bijna met zijn burrito naar de dichtstbijzijnde pittazaak trekken om er wat andalouse-saus over te laten gieten.
Captain Critic is zeker geen burrito-specialist, maar de burrito’s bij Holy Guacamoly kunnen toch niet tippen aan de burrito’s die de kapitein al mocht eten in Noord-Amerika, inclusief het meest recente exemplaar in Canada. Hoewel je in Noord-Amerika niet verder verwijderd kan zijn van Mexico, werd die laatste burrito wél bereid door echte Mexicanen, misschien toch een pluspunt.
Op één van de binnenmuren staat overigens een opvallende afbeelding en slogan: ‘Save the earth, it’s the only planet with tacos’. Met daarbij dan een vrolijke opengesneden avocado. Ecologische boodschappen zijn tegenwoordig hip om je zaak mee in de kijker te zetten, maar groene jongens (en meisjes) zouden inmiddels toch al mogen weten dat de massale consumptie van avocado’s niet meteen bijdraagt tot het redden van de planeet. Dat weten ze in Chili ondertussen ook al. Captain Critic is zeker niet heiliger dan de paus, hij eet zelf ook avocado’s, maar uitpakken met een hoogdravende ecologische boodschap in een zaak die er op weekbasis gemakkelijk enkele honderden avocado’s doorjaagt, is niet meteen eerlijk te noemen. Misschien zelfs op het randje van hypocriet.
Holy Guacamoly wil tonen dat fast food niet altijd gelijk staat aan ongezond eten. De kapitein heeft inderdaad niet het gevoel erg ongezond gegeten te hebben. Maar u kent Captain Critic intussen reeds door en door: steevast geeft hij de voorkeur aan smaakvol boven gezond.
Reacties
Een reactie posten