Kin Khao (1)
Kin Khao is een behoorlijk recente toevoeging aan het aanbod Thaise restaurants in het Gentse en wil in het Thais zoveel zeggen als ‘laten we eten’. De inrichting binnen is modern en warm. Het is er best wel rumoerig en de tafeltjes staan niet echt ver van elkaar, maar dat draagt ook wel bij aan de sfeer.
Captain Critic neemt alvast een gin tonic en opteert voor het ‘Kin Khao experience menu’, een verrassingsmenu dat een uitgebalanceerde keuze van de chef en een totaalbeleving van de fijnere Thaise keuken moet brengen. Er wordt begrip gevraagd voor het feit dat de chef alle gerechten à la minute bereidt met verse ingrediënten, en dat dat wat meer tijd kost. Daarvan is echter weinig te merken, lang moet er immers niet gewacht worden op de eerste ‘kleine’ gerechtjes.
Kin Khao huldigt het food sharing-principe, in onze contreien de laatste jaren oneindig hip, maar in Thailand ook gewoon heel erg traditioneel. Alle gerechten worden dus in het midden van de tafel gezet, wat voor een prachtig tableau zorgt waar het water de kapitein van in de mond loopt. De gerechtjes zijn stuk voor stuk voltreffers. ‘Gai sate’ zijn satés van gegrilde, gemarineerde kip met sjalot, ingelegde komkommer en ‘nam chim sate’ (huisgemaakte pindasaus). Vooral die nam chim sate is heerlijk. De kapitein is dan ook verzot op goeie pindasaus. Er schuilt dan toch ergens vanbinnen, héél erg diep dan toch, een Hollander in Captain Critic.
‘Larb moo’ is het heetste gerecht van de avond, maar ongetwijfeld toch nog wat aangepast aan het Westerse smaakpalet, om ongelukken te voorkomen. Een lekkere pikante Thaise kruidensalade met gebakken varkensgehakt, gemalen geroosterde rijst, limoensap en vissaus. Pikant dus, ja, maar ook fris dankzij de limoen.
‘Thod mun kung’ zijn smakelijke gefrituurde pasteitjes van gemalen garnalen en varkensvlees geserveerd met een zoete pruimdipsaus en ‘por pia sod’ verse en uiterst frisse, in rijstpapier gerolde spring rolls gevuld met sla, komkommer, wortel, paprika, mango, rijstnoedels, munt en koriander, geserveerd met tamarinde- en pindadipsaus. Je vindt bij Kin Khao geen messen aan tafel, wat soms zorgt voor moeilijke situaties bij het verdelen van de bordjes, maar moeilijk gaat ook.
Thaise wijn bestaat wel, maar is nog behoorlijk onbekend, ook bij Kin Khao. Daarom maar een Chileense Carménère, een ideale fruitige gezel bij de smaakbommen van gerechten die geserveerd worden. De sfeer in het restaurant is informeel en ontspannen, de bediening erg vlot. Het is dan ook niet lang wachten op de grote gerechten, die er nóg beter uit zien dan de kleine.
‘Kaeng phanaeng gai’ is misschien wel het beste gerecht dat de kapitein bij zijn bezoek aan Kin Khao voorgeschoteld krijgt. Boterzachte kippenpoten met een rode currysaus van phanaeng-currypasta en kokosmelk, met verder nog kaffirlimoenblaadjes, Thaise zoete basilicum, vissaus en palmsuiker. Een verrukkelijk geheel. De pot kleverige witte rijst die apart geserveerd wordt, is perfect om samen met de saus naar binnen te werken.
‘Tom yam thalay’ is een pikante vis- en zeevruchtensoep, en met pikant wordt wel degelijk pikant bedoeld. Vis, scampi, inktvis, citroengras, kaffirlimoenblaadjes, koriander, galanga, ui, lente-ui, champignons, chilipasta, kokosmelk, vissaus én limoensap. Een hele boterham … Vooral de scampi en de inktvisringen zijn het vermelden waard: heerlijk sappig en geen rubberachtig gedoe zoals soms te vrezen valt bij inktvis en scampi.
‘Ped pad prik thai dam’ is gegrilde eendenborst, gewokt met zwarte peper, knoflook, verschillende groenten, oester- én sojasaus. Smakelijke eend, helemaal niet droog, zoals je in sommige Aziatische restaurants jammer genoeg al ’s tegenkomt. De verschillende groenten (onder meer ui, paprika, boontjes en lente-ui) werden kort gewokt en zijn nog wat krokant, de zwarte peper zorgt voor behoorlijk wat kick.
‘Pad kraphao moo gorb’ tot slot is knapperig gewokt buikspek met Thaise heilige basilicum, chili, look, sojasaus, suiker, oestersaus en jasmijnrijst gegarneerd met een spiegelei. Het buikspek is lekker krokant gebakken, net als het spiegelei, waarvan de eidooier nog wat lopend is. De combinatie met de oestersaus levert een boeiend smaakgeheel op.
Oestersaus en vissaus zijn overigens twee wonderlijke sauzen uit de Aziatische keuken. Zuiver op zichzelf ruiken ze behoorlijk walgelijk en is zelfs de smaak niet om over naar huis te schrijven, maar als onderdeel van een geheel kunnen ze een gerecht naar een hoger niveau tillen. Een beetje zoals Yves Vanderhaeghe als voetballer destijds: waardeloos op zichzelf, maar zonder hem stortte de ploeg wel in elkaar. Of Yves ook op het vlak van geur overeenkomsten vertoont met vis- of oestersaus, zullen enkel zijn voormalige ploegmaats kunnen bevestigen of ontkennen.
Afgesloten wordt er met ‘mango sticky rice’, een typisch Thais dessert dat Captain Critic zich met smaak laat welgevallen, hoewel hij al aardig vol zit na alles wat eerder is gekomen. Kleefrijst met kokosmelk en palmsuiker met verse mango en kokossaus. Niet echt wat we in onze contreien gewend zijn als het aankomt op desserts, maar het past natuurlijk volledig in het concept, en de kapitein vindt zijn nagerecht best wel lekker.
Dat Kin Khao voor zijn gerechten kraakverse producten, kruiden, specerijen en groenten gebruikt, is duidelijk. Dat bovendien ook alle currypasta’s en sauzen volledig zelfgemaakt zijn, proef je ook daadwerkelijk. Het draagt er ongetwijfeld toe bij dat Kin Khao eenvoudigweg het beste Thaise restaurant van Gent is. Captain Critic heeft gesproken.
Captain Critic neemt alvast een gin tonic en opteert voor het ‘Kin Khao experience menu’, een verrassingsmenu dat een uitgebalanceerde keuze van de chef en een totaalbeleving van de fijnere Thaise keuken moet brengen. Er wordt begrip gevraagd voor het feit dat de chef alle gerechten à la minute bereidt met verse ingrediënten, en dat dat wat meer tijd kost. Daarvan is echter weinig te merken, lang moet er immers niet gewacht worden op de eerste ‘kleine’ gerechtjes.
Kin Khao huldigt het food sharing-principe, in onze contreien de laatste jaren oneindig hip, maar in Thailand ook gewoon heel erg traditioneel. Alle gerechten worden dus in het midden van de tafel gezet, wat voor een prachtig tableau zorgt waar het water de kapitein van in de mond loopt. De gerechtjes zijn stuk voor stuk voltreffers. ‘Gai sate’ zijn satés van gegrilde, gemarineerde kip met sjalot, ingelegde komkommer en ‘nam chim sate’ (huisgemaakte pindasaus). Vooral die nam chim sate is heerlijk. De kapitein is dan ook verzot op goeie pindasaus. Er schuilt dan toch ergens vanbinnen, héél erg diep dan toch, een Hollander in Captain Critic.
‘Larb moo’ is het heetste gerecht van de avond, maar ongetwijfeld toch nog wat aangepast aan het Westerse smaakpalet, om ongelukken te voorkomen. Een lekkere pikante Thaise kruidensalade met gebakken varkensgehakt, gemalen geroosterde rijst, limoensap en vissaus. Pikant dus, ja, maar ook fris dankzij de limoen.
‘Thod mun kung’ zijn smakelijke gefrituurde pasteitjes van gemalen garnalen en varkensvlees geserveerd met een zoete pruimdipsaus en ‘por pia sod’ verse en uiterst frisse, in rijstpapier gerolde spring rolls gevuld met sla, komkommer, wortel, paprika, mango, rijstnoedels, munt en koriander, geserveerd met tamarinde- en pindadipsaus. Je vindt bij Kin Khao geen messen aan tafel, wat soms zorgt voor moeilijke situaties bij het verdelen van de bordjes, maar moeilijk gaat ook.
Thaise wijn bestaat wel, maar is nog behoorlijk onbekend, ook bij Kin Khao. Daarom maar een Chileense Carménère, een ideale fruitige gezel bij de smaakbommen van gerechten die geserveerd worden. De sfeer in het restaurant is informeel en ontspannen, de bediening erg vlot. Het is dan ook niet lang wachten op de grote gerechten, die er nóg beter uit zien dan de kleine.
‘Kaeng phanaeng gai’ is misschien wel het beste gerecht dat de kapitein bij zijn bezoek aan Kin Khao voorgeschoteld krijgt. Boterzachte kippenpoten met een rode currysaus van phanaeng-currypasta en kokosmelk, met verder nog kaffirlimoenblaadjes, Thaise zoete basilicum, vissaus en palmsuiker. Een verrukkelijk geheel. De pot kleverige witte rijst die apart geserveerd wordt, is perfect om samen met de saus naar binnen te werken.
‘Tom yam thalay’ is een pikante vis- en zeevruchtensoep, en met pikant wordt wel degelijk pikant bedoeld. Vis, scampi, inktvis, citroengras, kaffirlimoenblaadjes, koriander, galanga, ui, lente-ui, champignons, chilipasta, kokosmelk, vissaus én limoensap. Een hele boterham … Vooral de scampi en de inktvisringen zijn het vermelden waard: heerlijk sappig en geen rubberachtig gedoe zoals soms te vrezen valt bij inktvis en scampi.
‘Ped pad prik thai dam’ is gegrilde eendenborst, gewokt met zwarte peper, knoflook, verschillende groenten, oester- én sojasaus. Smakelijke eend, helemaal niet droog, zoals je in sommige Aziatische restaurants jammer genoeg al ’s tegenkomt. De verschillende groenten (onder meer ui, paprika, boontjes en lente-ui) werden kort gewokt en zijn nog wat krokant, de zwarte peper zorgt voor behoorlijk wat kick.
‘Pad kraphao moo gorb’ tot slot is knapperig gewokt buikspek met Thaise heilige basilicum, chili, look, sojasaus, suiker, oestersaus en jasmijnrijst gegarneerd met een spiegelei. Het buikspek is lekker krokant gebakken, net als het spiegelei, waarvan de eidooier nog wat lopend is. De combinatie met de oestersaus levert een boeiend smaakgeheel op.
Oestersaus en vissaus zijn overigens twee wonderlijke sauzen uit de Aziatische keuken. Zuiver op zichzelf ruiken ze behoorlijk walgelijk en is zelfs de smaak niet om over naar huis te schrijven, maar als onderdeel van een geheel kunnen ze een gerecht naar een hoger niveau tillen. Een beetje zoals Yves Vanderhaeghe als voetballer destijds: waardeloos op zichzelf, maar zonder hem stortte de ploeg wel in elkaar. Of Yves ook op het vlak van geur overeenkomsten vertoont met vis- of oestersaus, zullen enkel zijn voormalige ploegmaats kunnen bevestigen of ontkennen.
Afgesloten wordt er met ‘mango sticky rice’, een typisch Thais dessert dat Captain Critic zich met smaak laat welgevallen, hoewel hij al aardig vol zit na alles wat eerder is gekomen. Kleefrijst met kokosmelk en palmsuiker met verse mango en kokossaus. Niet echt wat we in onze contreien gewend zijn als het aankomt op desserts, maar het past natuurlijk volledig in het concept, en de kapitein vindt zijn nagerecht best wel lekker.
Dat Kin Khao voor zijn gerechten kraakverse producten, kruiden, specerijen en groenten gebruikt, is duidelijk. Dat bovendien ook alle currypasta’s en sauzen volledig zelfgemaakt zijn, proef je ook daadwerkelijk. Het draagt er ongetwijfeld toe bij dat Kin Khao eenvoudigweg het beste Thaise restaurant van Gent is. Captain Critic heeft gesproken.
Reacties
Een reactie posten