De Gouden Klok
De Gouden Klok bestaat al sinds 1985, is daarmee ouder dan Captain Critic zelve, maar is in Gent toch een behoorlijk goed bewaard geheim gebleven. Gelegen in een mooi art nouveau herenhuis (anno 1926) kan je in het restaurant terecht voor een lunch of diner, maar ook voor feesten en recepties. Via de privé-parking achteraan wandel je door de ruime stadstuin naar de achterdeur van het restaurant, waar je kan aanbellen om binnengelaten te worden.
Eens binnen keer je terug in de tijd: reusachtige kroonluchters, donkere houten lambriseringen, klassiek gedekte tafels met grote witte tafellakens en zilveren bestek, deuren met brandglasramen, weelderige bloemstukken, schilderijen, behangpapier met kleurrijke motieven … Alles perfect in orde en piekfijn verzorgd.
Op de website van het restaurant kan je al het een en ander lezen over De Gouden Klok en chef Marino Raffaele. ‘Lid van de orde der 33 Meesterkoks van België, compagnon de la Toque Blanche, ridder van de erewacht van de stad Keulen’ en last but not least: ‘dé specialist van eend op de wijze van de Tour d’Argent te Parijs’, een voormalig 3-sterrenrestaurant. In Gent zullen er ongetwijfeld niet veel andere specialisten van eend op de wijze van de Tour d’Argent te Parijs rondlopen, da’s waar.
Daarnaast worden tientallen bekende bezoekers van het restaurant door de jaren heen vol trots opgelijst, onderverdeeld in categorieën: ‘Kunst en cultuur’ (Hugo Claus! Jan Hoet!), ‘Media en sport’ (Jacques Rogge! Paul Van Himst! Felice Damiano!), ‘Politiek en overheid’ (Guy Verhofstadt! Elio Di Rupo! Wilfried Martens! Miet Smet! - al dan niet in het gezelschap van Wilfried - en ja, zelfs de grote Dyab Abou Jahjah!), ‘Wet en recht’ (Piet Van Eeckhaut! Jef Vermassen!), ‘Wetenschap en onderwijs’ (Petra De Sutter! André De Leenheer!) en tot slot ‘Filmfestival Gent’ met ontegensprekelijk de grootste kleppers (Phil Collins! Christopher Walken! Zelfs Lou Ferrigno, de enige echte originele Hulk!).
Nadat de jonge ober in klassiek kostuum hem naar zijn tafel begeleid heeft, neemt de kapitein alvast een glaasje cava, waarna hij de tijd neemt om de menukaart te bestuderen. Die kaart bestaat nagenoeg uitsluitend uit bereidingen uit de klassieke Franse keuken, waarbij vooral kreeft, zalm en eend de specialiteiten blijken te zijn. De wijnkaart is ook best indrukwekkend te noemen: een Brunello di Montalcino geniet deze keer de voorkeur. De chef komt zelf de bestelling opnemen, wat voorafgaand ook expliciet zo aangekondigd wordt door de ober. Ergens anders zou dat misschien wat stijf overkomen, hier gelukkig echter niet, met dank aan de uiterst vriendelijke en gedienstige ober en gastvrouw. Ook de chef is een charmante man en komt in persoon zelfs wat bescheiden over.
Het eerste van twee hapjes is een eenvoudige maar lekkere mousse van aubergine met een tapenade van olijf, het tweede een zeer smakelijke soufflé van parmezaanse kaas met enkele croutons, een stukje gedroogde ham en wat zwarte olijven. De gerechten worden overigens opgediend met gebruik van witte handschoenen, iets wat Captain Critic nog niet dikwijls heeft meegemaakt.
Als voorgerecht heeft de kapitein gekozen voor ‘pastei van ganzenlever met oude port’, en toegegeven: het is verdorie al even geleden dat Captain Critic ten noorden van de Provence zo’n heerlijke paté de foie gras heeft gegeten. De paté wordt geserveerd met een klein slaatje bestaande uit gemengde sla en koude boontjes, een opgesteven gelei van rode porto en appels uit de eigen tuin, en twee sneetjes getoast rozijnenbrood. Überklassiek, maar wie van mening is dat er betere manieren zijn om een paté de foie gras te serveren dan vergezeld van getoast rozijnenbrood en wat boter, mag gerust via gele briefkaart contact opnemen met de kapitein. De korrels grof zout die over de paté gestrooid zijn, zullen in de ogen van de ganzenleverleek misschien onbelangrijk lijken, maar dat zijn ze hoegenaamd niet: het krokante zout in combinatie met de boterzachte, vettige foie … Heerlijk. De ganzenlever van De Gouden Klok is vanaf heden een referentieganzenlever voor Captain Critic. En dat betekent toch wel wat.
De Franse klassieker ‘gestoomde zalmmoot met zurkel’ is het hoofdgerecht, een gerecht dat nog dateert uit de tijd van voor de nouvelle cuisine. Te merken aan het feit dat er in het bord van de kapitein waarschijnlijk wel 100 gram boter verwerkt is. U hoort Captain Critic echter niet klagen. Drie dikke quenelles puree (die voor een derde uit boter lijken te bestaan) liggen in een volle zurige botersaus rond de onder een laagje zurkel verstopte zalmmoot. Die zalmmoot is smakelijk, hoewel de kapitein zijn zalm graag nog wat rosé heeft. Een niet volledig doorgegaarde vis was in de klassieke Franse keuken echter een faux-pas. De kapitein kan daar dus best wel mee leven. De saus en de puree zijn zwaar, maar smaakvol.
Niettegenstaande het behoorlijk stevige hoofdgerecht, is er nog ruimte voor een dessert, wat deze keer een mousse au chocolat wordt. Overigens geen ordinaire chocolademousse, maar - opnieuw - drie quenelles chocolademousse, vergezeld van drie stukken krokante meringue, enkele verse frambozen, een takje munt, en dat alles in een sausje van appelsien en zeste. Heerlijke, intens smakende chocolademousse en de bittere, zurig-zoete sinaasappelsaus zijn een fantastische combo. Raar maar waar, want de kapitein is doorgaans geen fan van de combinatie chocolade met sinaasappel. Hij durft al ‘s badend in het zweet wakker worden bij de gedachte aan de smaak van Pim’s koekjes. Gruwel.
Na het dessert wordt er afgesloten met een limoncello van het huis, vergezeld van een schaaltje gourmandises, dat overigens gretig bijgevuld wordt. Ja, De Gouden Klok is een uiterst klassiek restaurant. Hipsters, scumbro’s en andere types van kwade wil zouden het misschien wat lacherig oubollig durven noemen, maar dan dwalen zij. Ja, ook Captain Critic houdt van restaurants die mee zijn met de laatste trends en chefs die zichzelf en hun zaak met de regelmaat van de klok heruitvinden, maar het één hoeft het andere niet uit te sluiten. Niets zo erg als eenheidsworst. De kapitein vindt het fantastisch dat er nog restaurants als De Gouden Klok bestaan, met een vakman in de keuken die al meer dan 30 jaar dezelfde gerechten bereidt en die gedurende al die tijd geperfectioneerd heeft.
Eens binnen keer je terug in de tijd: reusachtige kroonluchters, donkere houten lambriseringen, klassiek gedekte tafels met grote witte tafellakens en zilveren bestek, deuren met brandglasramen, weelderige bloemstukken, schilderijen, behangpapier met kleurrijke motieven … Alles perfect in orde en piekfijn verzorgd.
Op de website van het restaurant kan je al het een en ander lezen over De Gouden Klok en chef Marino Raffaele. ‘Lid van de orde der 33 Meesterkoks van België, compagnon de la Toque Blanche, ridder van de erewacht van de stad Keulen’ en last but not least: ‘dé specialist van eend op de wijze van de Tour d’Argent te Parijs’, een voormalig 3-sterrenrestaurant. In Gent zullen er ongetwijfeld niet veel andere specialisten van eend op de wijze van de Tour d’Argent te Parijs rondlopen, da’s waar.
Daarnaast worden tientallen bekende bezoekers van het restaurant door de jaren heen vol trots opgelijst, onderverdeeld in categorieën: ‘Kunst en cultuur’ (Hugo Claus! Jan Hoet!), ‘Media en sport’ (Jacques Rogge! Paul Van Himst! Felice Damiano!), ‘Politiek en overheid’ (Guy Verhofstadt! Elio Di Rupo! Wilfried Martens! Miet Smet! - al dan niet in het gezelschap van Wilfried - en ja, zelfs de grote Dyab Abou Jahjah!), ‘Wet en recht’ (Piet Van Eeckhaut! Jef Vermassen!), ‘Wetenschap en onderwijs’ (Petra De Sutter! André De Leenheer!) en tot slot ‘Filmfestival Gent’ met ontegensprekelijk de grootste kleppers (Phil Collins! Christopher Walken! Zelfs Lou Ferrigno, de enige echte originele Hulk!).
Nadat de jonge ober in klassiek kostuum hem naar zijn tafel begeleid heeft, neemt de kapitein alvast een glaasje cava, waarna hij de tijd neemt om de menukaart te bestuderen. Die kaart bestaat nagenoeg uitsluitend uit bereidingen uit de klassieke Franse keuken, waarbij vooral kreeft, zalm en eend de specialiteiten blijken te zijn. De wijnkaart is ook best indrukwekkend te noemen: een Brunello di Montalcino geniet deze keer de voorkeur. De chef komt zelf de bestelling opnemen, wat voorafgaand ook expliciet zo aangekondigd wordt door de ober. Ergens anders zou dat misschien wat stijf overkomen, hier gelukkig echter niet, met dank aan de uiterst vriendelijke en gedienstige ober en gastvrouw. Ook de chef is een charmante man en komt in persoon zelfs wat bescheiden over.
Het eerste van twee hapjes is een eenvoudige maar lekkere mousse van aubergine met een tapenade van olijf, het tweede een zeer smakelijke soufflé van parmezaanse kaas met enkele croutons, een stukje gedroogde ham en wat zwarte olijven. De gerechten worden overigens opgediend met gebruik van witte handschoenen, iets wat Captain Critic nog niet dikwijls heeft meegemaakt.
Als voorgerecht heeft de kapitein gekozen voor ‘pastei van ganzenlever met oude port’, en toegegeven: het is verdorie al even geleden dat Captain Critic ten noorden van de Provence zo’n heerlijke paté de foie gras heeft gegeten. De paté wordt geserveerd met een klein slaatje bestaande uit gemengde sla en koude boontjes, een opgesteven gelei van rode porto en appels uit de eigen tuin, en twee sneetjes getoast rozijnenbrood. Überklassiek, maar wie van mening is dat er betere manieren zijn om een paté de foie gras te serveren dan vergezeld van getoast rozijnenbrood en wat boter, mag gerust via gele briefkaart contact opnemen met de kapitein. De korrels grof zout die over de paté gestrooid zijn, zullen in de ogen van de ganzenleverleek misschien onbelangrijk lijken, maar dat zijn ze hoegenaamd niet: het krokante zout in combinatie met de boterzachte, vettige foie … Heerlijk. De ganzenlever van De Gouden Klok is vanaf heden een referentieganzenlever voor Captain Critic. En dat betekent toch wel wat.
De Franse klassieker ‘gestoomde zalmmoot met zurkel’ is het hoofdgerecht, een gerecht dat nog dateert uit de tijd van voor de nouvelle cuisine. Te merken aan het feit dat er in het bord van de kapitein waarschijnlijk wel 100 gram boter verwerkt is. U hoort Captain Critic echter niet klagen. Drie dikke quenelles puree (die voor een derde uit boter lijken te bestaan) liggen in een volle zurige botersaus rond de onder een laagje zurkel verstopte zalmmoot. Die zalmmoot is smakelijk, hoewel de kapitein zijn zalm graag nog wat rosé heeft. Een niet volledig doorgegaarde vis was in de klassieke Franse keuken echter een faux-pas. De kapitein kan daar dus best wel mee leven. De saus en de puree zijn zwaar, maar smaakvol.
Niettegenstaande het behoorlijk stevige hoofdgerecht, is er nog ruimte voor een dessert, wat deze keer een mousse au chocolat wordt. Overigens geen ordinaire chocolademousse, maar - opnieuw - drie quenelles chocolademousse, vergezeld van drie stukken krokante meringue, enkele verse frambozen, een takje munt, en dat alles in een sausje van appelsien en zeste. Heerlijke, intens smakende chocolademousse en de bittere, zurig-zoete sinaasappelsaus zijn een fantastische combo. Raar maar waar, want de kapitein is doorgaans geen fan van de combinatie chocolade met sinaasappel. Hij durft al ‘s badend in het zweet wakker worden bij de gedachte aan de smaak van Pim’s koekjes. Gruwel.
Na het dessert wordt er afgesloten met een limoncello van het huis, vergezeld van een schaaltje gourmandises, dat overigens gretig bijgevuld wordt. Ja, De Gouden Klok is een uiterst klassiek restaurant. Hipsters, scumbro’s en andere types van kwade wil zouden het misschien wat lacherig oubollig durven noemen, maar dan dwalen zij. Ja, ook Captain Critic houdt van restaurants die mee zijn met de laatste trends en chefs die zichzelf en hun zaak met de regelmaat van de klok heruitvinden, maar het één hoeft het andere niet uit te sluiten. Niets zo erg als eenheidsworst. De kapitein vindt het fantastisch dat er nog restaurants als De Gouden Klok bestaan, met een vakman in de keuken die al meer dan 30 jaar dezelfde gerechten bereidt en die gedurende al die tijd geperfectioneerd heeft.
Reacties
Een reactie posten