Brasserie Sebastiaan

(website)

Het is geen al te warme avond wanneer Captain Critic een bezoek brengt aan Brasserie Sebastiaan in Lochristi, maar wanneer hij het restaurant binnenwandelt, merkt de kapitein dat het er binnen toch behoorlijk zwoel en drukkend is. De ober brengt al snel de kaart, die de kapitein rustig kan bestuderen terwijl hij wat acclimatiseert. De kaart bevat veel oertypische brasserieklassiekers en is voor de helft gevuld met advertenties van de plaatselijke middenstand: aannemers, autogarages, lingeriewinkels en elektriciens, maar bijvoorbeeld ook ‘Ruimingswerken Vanderper Luc’, dat zich toespitst op het reinigen en ontstoppen van alle putten en leidingen, met op de pagina daarnaast dan de wijnkaart. Het is eens iets anders.


Brasserie Sebastiaan gaat er prat op dat alles huisgemaakt is, uit liefde voor het vak, iets wat alleen maar aangemoedigd kan worden. Of het gefrituurde loempiaatje met zoetzure saus, dat als aperitiefhapje geboden wordt bij Captain Critic’s glas cava, echter volledig zelfgemaakt is, daar twijfelt de kapitein toch wat aan.

Brasserie Sebastiaan lijkt de kapitein een etablissement te zijn dat behoorlijk aanzienlijke porties serveert. Hij twijfelt nog even om een voorgerecht te nemen, maar doet dat uiteindelijk maar niet. Een wijze keuze zo blijkt, wanneer zijn hoofdgerecht op tafel verschijnt: een steak tartare van het suggestiebord, à la minute bereid. Een portie die wel een gezinsportie lijkt, afgewerkt met wat peterselie en zilveruitjes. Dierenliefhebbers kunnen gerust hun konijn meebrengen naar Brasserie Sebastiaan, want met de hoeveelheid rauwkost die op het bord van Captain Critic terug te vinden is, kan een gemiddeld knaagdier gerust een week verder. Geraspte wortel, zoete ui, komkommer, groene sla, tuinkers, preischeuten, een volledig ei … Na wat graven komt de kapitein op de bodem van zijn bord zelfs een kwart van een meloen tegen. Als je met meer dan twee personen komt eten, kan je eventueel zelfs een middelgrote herkauwer meenemen om je borden te helpen leegeten.


Maar goed, back to business. Hoewel Captain Critic het doorgaans leuk vindt om zijn steak tartare zelf te bereiden, kan hij er best mee leven dat de chef dat deze keer voor hem in de keuken al gedaan heeft. De steak tartare mocht misschien iets fijner geweest zijn, maar is voor de rest wel geslaagd. Opnieuw een grote portie, maar een portie die de kapitein wel kan managen. Geen haar op zijn hoofd dat er aan zou denken zijn steak tartare met een konijn te delen. Het is een constante, maar ook de kom frietjes valt reusachtig te noemen. En lekker, dat ook. Niet onbelangrijk natuurlijk.

Wanneer de zaal volledig volgelopen is, valt op dat de akoestiek bij Brasserie Sebastiaan niet perfect is. Het omgevingsgeluid wordt dan veel te luid, en zelfs wat storend. Captain Critic laat dit er hem echter niet van weerhouden om nog een dessert te bestellen: een parfait van Grand Marnier. De drie grote bollen parfait zijn smakelijk, maar als de kapitein niet had geweten dat er Grand Marnier in verwerkt was, hij had het in ieder geval niet gemerkt. Met de slagroom, de karamelsaus en de halve kilo brésiliennenootjes erbij lijkt Captain Critic’s parfait overigens meer op een coupe brésilienne dan op een parfait van Grand Marnier.


Neen, Brasserie Sebastiaan is niet het meest gezellige of intieme restaurant van Gent en omstreken, laat staan het meest verfijnde, maar het eten is er best wel lekker en gesteld dat je iemand zoekt om al je putten en leidingen te ontstoppen, dan hoef je er slechts de menukaart even open te slaan.