't Aards Paradijs (1)
’t Aards Paradijs in het landelijke Merendree is blijkbaar het ‘beste culinaire bloemenrestaurant 2017-2018’. Een titel waarvan Captain Critic eerlijk gezegd moet toegeven dat hij niet op de hoogte was van het bestaan ervan, maar die op zijn minst toch intrigerend is. Daarnaast heeft ’t Aards Paradijs ook nog ’s de reputatie één van de beste groentenrestaurants van het land te zijn (Vrijmoed is trouwens het beste, mocht u het zich afvragen).
Het restaurant wordt omgeven door een idyllische tuin en heeft wat weg van een sprookjeshuis, of beter gezegd: een sprookjesvilla. Er zijn slechtere locaties te bedenken voor je zaak. Ook al is dit het eerste bezoek van Captain Critic aan ’t Aards Paradijs, chef Lieven Lootens is geen onbekende voor de kapitein, die vorig jaar al uitstekend ging dineren in het Gentse initiatief van Lootens: Naturell, dat een vergelijkbare filosofie heeft. Groenten en kruiden uit de eigen moestuin vormen de basis van Lootens’ keuken in zijn eigenste aards paradijs.
Onder het nuttigen van een glas van de huischampagne kan Captain Critic alvast kennismaken met het menu ‘Zomersmaken 2018 bloemen en kruiden’. Er wordt van start gegaan met 3 opeenvolgende hapjes: ‘focaccia margherita - Griekse basilicum’, ‘aubergine calzone - spicy oregano - olijfkruid’ en ‘bloemkool spicy pickels - bronzen venkel’. De rode draad is telkens de pure, natuurlijke smaak, gecombineerd met een no-nonsense presentatie.
De kapitein kiest overigens het menu met aangepaste wijnen en heeft daar geen spijt van. De keuzes gaan van klassiek Frans tot minder klassiek Roemeens en Kroatisch, maar zijn telkens bewust en met succes geselecteerd om elk gerecht te vergezellen.
Het eerste voorgerecht is ‘tomaat - octopus - dragon’. Een breuk met de amuses door de meer bewerkte, fijnere presentatie (bovenop een steen dan nog). De octopus is de kern van het gerecht en is perfect: hier helemaal geen sprake van een rubberachtige textuur, integendeel: de kapitein heeft nog nooit zachtere octopus gegeten. Een geslaagde manier om eender welk menu mee van start te laten gaan.
De tweede gang is misschien wel Captain Critic’s favoriet van de avond: ‘zeebaars - irizake - komkommer - shiso britton’. De Japans geïnspireerde sashimi van zeebaars en komkommer combineert wonderwel met de gestoofde lamsoor. De eerder eenvoudige presentatie van het bord wordt deze keer opgefleurd met enkele eetbare paarse bloemetjes uit de tuin, die voor een mooi kleuraccent zorgen.
‘Langoustine - wortel - citrus - dropkruid’ is de heerlijke derde gang. Een prachtige langoustine met een smakelijke jus wordt vergezeld van structuren van wortel en - meer verrassend - sinaasappel- en pompelmoespartjes. Frisse, natuurlijke smaken opnieuw, en een aanlokkelijk gekleurd geheel op het bord.
Het laatste voorgerecht ‘asperges - daslook - gember’ is er eentje met een hoofdingrediënt dat in deze periode onder geen enkel beding mag ontbreken in het menu van elk zichzelf respecterend Vlaams restaurant. Onze regionale trots (witte asperges, voor wie dacht dat de kapitein het over gember had) wordt puur gehouden en eenvoudig gepresenteerd. De toevoeging van gember zorgt voor een Aziatische toets. Het is eens wat anders dan asperges à la flamande.
‘Bekegemse eend - tuinboon - salie - rabarber’ is het hoofdgerecht. De West-Vlaamse Bekegemse eend staat vooral bekend om de foie gras, maar hier is het de mooi rosé gebakken borst die gecombineerd wordt met tuinboon, maar ook met onder meer duinasperges. De kapitein is geen grote fan van volledige peperbollen in zijn gerechten, dus die eet hij niet allemaal op, maar desalniettemin kan er opnieuw gesproken worden van een geslaagd gerecht.
Het dessert ‘chocolade - koffie - speculoos’ biedt wat het belooft: een combinatie van smaken van chocolade, koffie en speculoos dus. Dat er van een geslaagd dessert gesproken kan worden, is weinig verrassend. Het betreft immers drie ingrediënten die evenzeer bij elkaar horen als Luc Van Den Bossche en zakkenvullerij. Het ene laat echter wel een betere smaak in de mond na dan het andere.
Bij een heerlijke Yamazaki 12y (de Japanners hebben de reputatie dikwijls namaak te fabriceren, maar als ze het zo goed doen als met Schotse whisky, dan mogen ze gerust nog even verder blijven kopiëren) krijgt de kapitein nog een zandkoekje, een macaron met pistache, een gekonfijte sinaasappelschil en een ‘Pim’s’-koekje met ananas in plaats van sinaasappel. Na Naturell krijgt Lieven Lootens nu ook met ’t Aards Paradijs de hoogste onderscheiding van Captain Critic. Doe gerust zo verder, Lieven, waarom stoppen bij twee?
Het restaurant wordt omgeven door een idyllische tuin en heeft wat weg van een sprookjeshuis, of beter gezegd: een sprookjesvilla. Er zijn slechtere locaties te bedenken voor je zaak. Ook al is dit het eerste bezoek van Captain Critic aan ’t Aards Paradijs, chef Lieven Lootens is geen onbekende voor de kapitein, die vorig jaar al uitstekend ging dineren in het Gentse initiatief van Lootens: Naturell, dat een vergelijkbare filosofie heeft. Groenten en kruiden uit de eigen moestuin vormen de basis van Lootens’ keuken in zijn eigenste aards paradijs.
Onder het nuttigen van een glas van de huischampagne kan Captain Critic alvast kennismaken met het menu ‘Zomersmaken 2018 bloemen en kruiden’. Er wordt van start gegaan met 3 opeenvolgende hapjes: ‘focaccia margherita - Griekse basilicum’, ‘aubergine calzone - spicy oregano - olijfkruid’ en ‘bloemkool spicy pickels - bronzen venkel’. De rode draad is telkens de pure, natuurlijke smaak, gecombineerd met een no-nonsense presentatie.
De kapitein kiest overigens het menu met aangepaste wijnen en heeft daar geen spijt van. De keuzes gaan van klassiek Frans tot minder klassiek Roemeens en Kroatisch, maar zijn telkens bewust en met succes geselecteerd om elk gerecht te vergezellen.
Het eerste voorgerecht is ‘tomaat - octopus - dragon’. Een breuk met de amuses door de meer bewerkte, fijnere presentatie (bovenop een steen dan nog). De octopus is de kern van het gerecht en is perfect: hier helemaal geen sprake van een rubberachtige textuur, integendeel: de kapitein heeft nog nooit zachtere octopus gegeten. Een geslaagde manier om eender welk menu mee van start te laten gaan.
De tweede gang is misschien wel Captain Critic’s favoriet van de avond: ‘zeebaars - irizake - komkommer - shiso britton’. De Japans geïnspireerde sashimi van zeebaars en komkommer combineert wonderwel met de gestoofde lamsoor. De eerder eenvoudige presentatie van het bord wordt deze keer opgefleurd met enkele eetbare paarse bloemetjes uit de tuin, die voor een mooi kleuraccent zorgen.
‘Langoustine - wortel - citrus - dropkruid’ is de heerlijke derde gang. Een prachtige langoustine met een smakelijke jus wordt vergezeld van structuren van wortel en - meer verrassend - sinaasappel- en pompelmoespartjes. Frisse, natuurlijke smaken opnieuw, en een aanlokkelijk gekleurd geheel op het bord.
Het laatste voorgerecht ‘asperges - daslook - gember’ is er eentje met een hoofdingrediënt dat in deze periode onder geen enkel beding mag ontbreken in het menu van elk zichzelf respecterend Vlaams restaurant. Onze regionale trots (witte asperges, voor wie dacht dat de kapitein het over gember had) wordt puur gehouden en eenvoudig gepresenteerd. De toevoeging van gember zorgt voor een Aziatische toets. Het is eens wat anders dan asperges à la flamande.
‘Bekegemse eend - tuinboon - salie - rabarber’ is het hoofdgerecht. De West-Vlaamse Bekegemse eend staat vooral bekend om de foie gras, maar hier is het de mooi rosé gebakken borst die gecombineerd wordt met tuinboon, maar ook met onder meer duinasperges. De kapitein is geen grote fan van volledige peperbollen in zijn gerechten, dus die eet hij niet allemaal op, maar desalniettemin kan er opnieuw gesproken worden van een geslaagd gerecht.
Het dessert ‘chocolade - koffie - speculoos’ biedt wat het belooft: een combinatie van smaken van chocolade, koffie en speculoos dus. Dat er van een geslaagd dessert gesproken kan worden, is weinig verrassend. Het betreft immers drie ingrediënten die evenzeer bij elkaar horen als Luc Van Den Bossche en zakkenvullerij. Het ene laat echter wel een betere smaak in de mond na dan het andere.
Bij een heerlijke Yamazaki 12y (de Japanners hebben de reputatie dikwijls namaak te fabriceren, maar als ze het zo goed doen als met Schotse whisky, dan mogen ze gerust nog even verder blijven kopiëren) krijgt de kapitein nog een zandkoekje, een macaron met pistache, een gekonfijte sinaasappelschil en een ‘Pim’s’-koekje met ananas in plaats van sinaasappel. Na Naturell krijgt Lieven Lootens nu ook met ’t Aards Paradijs de hoogste onderscheiding van Captain Critic. Doe gerust zo verder, Lieven, waarom stoppen bij twee?
Reacties
Een reactie posten