Captain Critic

( website ) Wanneer hij op een decemberavond binnenwandelt bij brasserie De Jacob op de Gentse Vrijdagmarkt, wordt Captain Critic al snel verder geholpen door een jonge ober, die hem de weg wijst naar een tafeltje dat nog vrij is. Het interieur kan op het eerste zicht wel ’s een opfrisbeurt gebruiken, net als de geplastificeerde menukaarten. Maar op de kaart staan, zoals het een brasserie op de Vrijdagmarkt betaamt, enkele klassiekers uit de Vlaamse keuken. Een feit dat de kapitein doorgaans wel tevreden kan stemmen. Uit die klassiekers kiest Captain Critic de Gentse waterzooi met kip (de standaardversie sinds de Gentse binnenwateren te smerig werden om er vis uit te halen, het risico te nemen die vis in een waterzooi te draaien, en het nog grotere risico te nemen die waterzooi dan nog op te eten ook). De Mombasa gin tonic die de kapitein besteld heeft, voldoet aan de verwachtingen. Met de hoeveelheid gin die de barman gebruikt heeft, worden in sommige ...

( website ) Wanneer Captain Critic op een vermaledijde avond nietsvermoedend bij Ocean Sushi binnenwandelt, is de achterste van twee eetzalen behoorlijk gevuld. De voorste is echter leeg, op één tafeltje na. Het is dus in deze zaal dat de kapitein plaats neemt. Al snel brengt de serveerster de menukaart. Die blijkt gevuld te zijn met aardig wat lekkers. Daar had de kapitein als voorgerecht graag een aantal verschillende Japanse classics uit gekozen: tempura van groenten, yakitori van kip en dimsum van garnaal. Als hoofdgerecht dan weer de ‘Ocean special’ sushi combo: nigiri, dragon eyes, manhattan rolls, sashimi en in/out rolls. Na een tiental minuten komt de serveerster een mandje kroepoek brengen, maar vreemd genoeg denkt ze er niet aan om ook de bestellingen op te nemen, toch geen onbelangrijk bestanddeel in het professionele leven van een serveerster. De kapitein wil haar er graag attent op maken maar voor je ‘ondermaatse bediening’ kan zeggen, is ze alweer verdwenen....

( website ) Little Things wordt gerund door twee tweelingzussen bij wie je de hele dag terecht kunt voor ontbijt en lunch. Het aangename interieur is rustgevend en modern en wordt aangevuld met kunstwerkjes van een plaatselijke kunstenaar. De bediening is vriendelijk en persoonlijk, dat merk je aan de kleine dingen (pun intended). Captain Critic begint met een vers geperste fruitsap en gaat voor zijn favoriete soort ontbijt: ontbijt om 13u ’s middags met name. Bij Little Things kan je alles op de kaart kiezen op elk moment van de dag. Iets wat de kapitein best wel apprecieert. Hij houdt van ontbijt, maar is geen vroege vogel. Nu is het dus het uitgelezen moment voor een ‘Engelse brunch’, wat bij Little Things staat voor eggs florentine (spinazie, spek en spiegelei op een sweet bun), worstjes en bonen in tomatensaus. De kapitein is tevreden wanneer na een korte wachttijd zijn bord verschijnt. Ouderwets Delfts blauw-achtig servies met daarop een bun die wat aa...

( website ) Captain Critic wil u graag al meegeven dat hij niet echt een fan is van wokrestaurants als Chess Café. In de lijst van zaken waar de kapitein géén fan van is hebben wokrestaurants een plaats ergens tussen biologische oorlogsvoering en Timmy Simons. Enige vooringenomenheid is zijn deel, dat kan de kapitein niet ontkennen. De zaal heeft een behoorlijk hoog reftergevoel. Wie daar een pluspunt in ziet, heeft ongezonde heimwee naar zijn of haar lagere schooltijd. Captain Critic gaat voor de formule soep + wok. De courgettesoep is wat zout, maar best smakelijk. Net als voor de soep geldt voor de wok het principe van zelfbediening. Chess Café zelf schept op over de wokbar met meer dan 40 verse ingrediënten. De kapitein heeft ze niet geteld, maar meer dan kwantiteit zou kwaliteit voorop moeten staan. En je moet al heel veel vertrouwen hebben in Chess Café om te geloven dat de kippenblokjes of de scampi’s hier al geen hele week liggen te marineren in hun eig...

( website ) In een duister vorig leven - voor de aanvang van zijn missie - had Captain Critic al ’s een bezoek gebracht aan Volta, maar toen stond Olly Ceulenaere nog achter het fornuis. Inmiddels heeft Ceulenaere met Publiek zijn eigen zaak én een Michelinster, en wordt de keuken van Volta geleid door voormalig sous-chef Davy De Pourcq. In de voetsporen treden van Flemish Foodie Olly is geen geschenk, maar de kapitein geeft iedereen een eerlijke kans. Zelfs mensen die Davy heten. Wat in ieder geval niet veranderd is, is de prachtige setting. Volta is gehuisvest in een voormalig elektriciteitsgebouw, het interieur is industrieel met luxe accenten. Volta is het mooiste restaurant van Gent. Neem dat maar aan van Captain Critic. Voor het aperitief wordt de kapitein naar de bar begeleid, waar hij een moscow mule tot zich neemt, een verfrissende cocktail met wodka en gemberbier. Daarbij twee smakelijke en even frisse amuses: een escabeche van mosselen en een soo...

( website ) Brasserie Meerakker prijst zichzelf op de eigen site aan als een brasserie waar u lekker kan eten in een romantisch art deco-interieur. Nu moet Captain Critic zeggen dat hij niet direct aan ‘art deco’ dacht bij het naar binnen gaan. Hij wil echter niet al te moeilijk doen en is al meer dan tevreden met de ligging aan en bijhorend zicht op een idyllisch kruispunt aan de bucolische Antwerpsesteenweg in het meest rustieke deel van Sint-Amandsberg. Eens binnengetreden in de (ongetwijfeld art deco) veranda, en plaatsgenomen aan zijn (ongetwijfeld art deco) tafel, lijkt het keuzemenu een goeie euh … keuze. Drie gangen met telkens keuze uit een aantal verschillende gerechten. Bovendien maken de woorden ‘à volonté’ best nieuwsgierig. Na een aperitief met enkele eenvoudige hapjes (kaas, Gentse kop) kiest de kapitein voor kaaskroketten als voorgerecht. Die kaaskroketten zijn niet memorabel maar evenmin voelt de kapitein de aandrang om ze snel uit zijn g...

( website ) Gent wordt populair bij chefs van meer of minder televisiefaam. Michaël Vrijmoed kreeg een Michelinster, Wim Ballieu doet iets met ballen en Jeroen Meus - logisch vervolg - doet nu iets met worsten. Würst is de tweede haute dog-zaak van Meus, en de eerste in Gent. De haute dog is een gepimpte versie van de hot dog, net zoals Jeroen zelf eigenlijk een gepimpte versie van Piet Huysentruyt is. Meus heeft alvast een goede binnenhuisarchitect, want het interieur scoort een 9.5 op de schaal van Kazaltzis. Maar waarvoor we naar Würst trekken, dat zijn toch vooral de hot dogs. Er is keuze uit een tiental verschillende varianten die je aan de toog gaat bestellen. De kapitein gaat voor een Memphis Soul en een Sauerkraut, met daarbij een portie guacamole als side en een Gentse Crabbelaer om de dorst te lessen. Na een kleine tien minuten zijn de dogs klaar en de kapitein heeft geen spijt dat hij er twee besteld heeft. Van beide exemplaren krijgt hij het w...

( website ) Het terras van Ming’s Garden nodigt niet direct uit om er plaats te nemen, iets wat vooral te wijten is aan de ligging aan de drukke Antwerpsesteenweg. Bepaald bevreemdend zijn de spandoeken die de Zeeuwse mosselen aanprijzen. Captain Critic lijkt in een parallel universum terecht gekomen te zijn waar Chinezen Zeeuwse mosselen klaarmaken. Veel gekker moet het niet worden. Temidden van boeddha-beelden, lampionnen en namaakporseleinen wuivende katten, bestelt de kapitein alvast een cava om de dorst te lessen. Daarbij het onvermijdelijke mandje kroepoek, dat evenzeer bij een Chinees restaurant hoort als een luxejacht aan de Côte d’Azur bij Daniël Termont. Je krijgt dan wel altijd kroepoek, uit ondervinding blijkt dat in elk Chinees restaurant de kroepoek effectief wel verschillend is. Als voorgerecht kiest Captain Critic voor een dim sum mix (voor de leken: gestoomde ‘dumplings’ in een stoommandje) met een zoetzuur sausje. Op presentatie is er niet ...

( website ) Pinocchio is een Italiaans restaurant dat uitgebaat wordt door een verzameling rasechte Italiaanse stereotypes. Achter het raam aan de straatkant staat een Sylvester Stallone-lookalike pizza’s te draaien, en als er zich vrouwen in uw gezelschap bevinden, mag u zich geheid verzekerd weten van de extra aandacht van de hoofdober, die we voor het gemak Giuseppe zullen noemen (want laat ons eerlijk zijn: de kans bedraagt minstens 50% dat de man effectief Giuseppe heet, en anders is het wel een Luigi). Binnen ziet het eruit zoals een Italiaans restaurant er overal ter wereld uitziet. Afwijken van tradities en gewoontes is dan ook zeer on-Italiaans en staat Giuseppe en co ongetwijfeld op het boze oog van la mamma te wachten. Giuseppe spreekt amper Nederlands, wat bij Captain Critic doorgaans niet in goede aarde valt, maar Giuseppe’s uiterst clichématige Italiaanse charme maakt veel goed. Het weze hem voor één keer dus vergeven dat hij na jaren in Gent n...

( website ) Multatuli is een 'eetkaffee' van dezelfde eigenaars als De Stokerij , waar Captain Critic al eerder op bezoek is geweest. De eet- en drankkaarten van beide zaken vertonen inderdaad best wat gelijkenissen. Daarnaast is Multatuli - Edward Douwes Dekker dan - ook nog ’s één van Captain Critic’s favoriete schrijvers. Een streepje cultuur mag wel ‘s, ook in een culinaire recensie. Bij deze laatste mededeling is de kapitein er zich van bewust dat hij direct een aanzienlijk deel van zijn lezerspubliek verloren heeft (‘Cultuur? Aaaarghhh! Vlucht nu het nog kan!’) maar so be it. Het is mooi weer en dus neemt de kapitein plaats op het buitenterras. Hij wil wel ’s speciaal doen en neemt als aperitief een sacred amber vermouth, gemaakt van Engelse wijn uit Gloucestershire. Engelse wijn? 60 miljoen Fransozen zijn spontaan gelijktijdig verontwaardigd. En verontwaardigd zijn is - naast het zichzelf overgeven in wereldoorlogen en de productie van middelmati...

( website ) Aan de voorgevel van Kaffee Préféré hangt een groot zwart spandoek waarop te lezen valt dat deze brasserie ook nog dienst doet als tearoom. Horeca-uitbaters in de grootstad Lochristi die aan het eind van de maand graag nog hun facturen kunnen betalen, zullen hier moeilijk onderuit kunnen. Ze lopen dan wel het risico te veel ineens te willen doen, en aan kwaliteit te gaan inboeten. Nu, Captain Critic gaat Kaffee Préféré hier op voorhand niet op afrekenen, hij zou niet durven. Eens voorbij het verontrustende zwarte spandoek - het lijkt wel een vlag van IS - kom je verrassend genoeg binnen in een lichte, aangenaam ingerichte ruimte. De kapitein wordt door de vriendelijke ober naar zijn tafel geleid, waar hij al snel een gin tonic bestelt en daarbij een potje Doritos (uit een zak) met kaasdip (uit een bokaal) krijgt. Haute cuisine is het niet, maar we zitten hier niet bij Hof Van Cleve . Als voorgerecht volgen twee niet al te grote, maar smakelijke kaas...

( website ) De bagel is misschien wel hét bekendste exportproduct van de fantastische joods-New Yorkse eetcultuur, en met Jackie’s Bagelbar gaat Gent inmiddels al enkele jaren die New Yorkse toer op. De verschillen tussen de Big Apple en de parel aan de Leie zijn uiteraard niet min, maar er zijn ook gelijkenissen. New York heeft het Statue of Liberty, Gent heeft Jacob Van Artevelde. New York heeft de Yankees, Gent de Buffalo’s. New York heeft Don Corleone en de maffia, Gent heeft Daniël Termont en de Gentse SP.A-fractie. Het is mooi weer, dus neemt de kapitein ’s middags plaats op een tafeltje voor de deur van Jackie’s Bagelbar. Als je heel erg goed probeert, maar dan ook héél erg goed, waan je je op Jackie’s stoepterras in de Vlaanderenstraat even in Brooklyn of Manhattan. De selectie belegde bagels is groot en je kan bovendien kiezen uit een tiental verschillende bagelbroodjes en 6 verschillende soorten cream cheese. Het is niet bepaald makkelijk kiezen maar ...

( website ) Gent schijnt volgens zij die het menen te weten the place to be te zijn voor adepten van biologische en/of vegetarische keuken. Captain Critic kan daar mee leven, zolang Gent maar geen eenheidsworst wordt, en de kapitein op andere locaties nog steeds kan genieten van zijn vele guilty pleasures, zij het vettige hamburgers , entrecôtes van 400 gram of gevulde gehaktballen zo groot als een kleine voetbal . Een gezond slaatje behoort echter - zelfs voor de kapitein - ook tot de mogelijkheden. Het motto van Plus+ is ‘bewust eten en leven’. De trefwoorden zijn kraakverse ingrediënten, het ritme van de seizoenen en zo lokaal mogelijke, volledig biologische producten. Misschien ligt het aan het ontiegelijk vroege uur waarop Captain Critic Plus+ binnenwandelt (12u ’s middags, stel je voor!), maar de rij wachtenden aan de besteltoog is klein, waardoor het hele bestelproces uiterst vlot verloopt. Plus+ biedt 4 eigen slaatjes aan, maar je kan ook zelf je...

( website ) Op het prachtige Sint-Baafsplein in het prachtige Gent, tussen de prachtige Sint-Baafskathedraal en het prachtige Belfort (nee, Captain Critic werkt niet voor de dienst toerisme van de stad Gent) bevindt zich ’t Vosken, een brasserie die zich reeds enkele decennia staande weet te houden binnen de verraderlijk moeilijke wereld van de Gentse horeca. ’t Vosken is een brasserie die zich vooral - maar niet uitsluitend - richt op Belgische klassiekers. Binnen kan het niet bepaald enorm gezellig genoemd worden. Een deel van het interieur is vernieuwd, maar dat is het dan ook maar: een deel. Bij het aperitief - een glas cava - wordt een bokaaltje borrelnootjes geserveerd zoals je ze in een bruin café krijgt. Het is even twijfelen (ook Gentse waterzooi behoort tot de mogelijkheden) maar uiteindelijk kiest de kapitein voor de stoverij van varkenswangetjes. Wanneer de ober het bestek op tafel komt leggen, merkt hij al snel zelf op dat de messen verre van...

( website ) Domestica is een eerder klassiek Frans-Belgisch restaurant, iets wat Captain Critic met de hoogste eerbied neerpent. Is er immers een betere keuken te vinden dan de klassieke Frans-Belgische? Neen. En dat staat niet open voor discussie. Het gebouw - een gerenoveerd herenhuis uit de negentiende eeuw - sluit perfect aan bij die klassieke keuken. Na even wachten wordt de kapitein naar de statige ‘zwarte zaal’ begeleid, waar hij plaats mag nemen onder een reusachtige kroonluchter. Bij het aperitief worden twee hapjes geserveerd: een warm asperge-roomsoepje en een kommetje met mini-brunoise van appel en komkommer gecombineerd met haring. De kaart is samengesteld uit een verzameling van enkele van Captain Critic’s favorite dishes. Een moeilijke bevalling dus, maar een moeilijke bevalling gaat ook. Met een keizersnede bijvoorbeeld. Als voorgerecht kiest de kapitein uiteindelijk voor de gebakken ganzenlever met gekaramelliseerde appel en witloof. Een...

( website ) Naar het schijnt zou chef Michaël Vrijmoed nog samengewerkt hebben met een zekere Peter G., in een plaatselijke taverne in Kruishoutem. Het zou ook om iets chiquers dan een taverne kunnen gaan, maar de kapitein is er tot op heden nog niet geweest, dus kan hij niet oordelen … Sinds een aantal jaar heeft Michaël een eigen stek in centrum Gent en met een Michelinster en een 16/20 in de Gault&Millau kan je niet zeggen dat het hem niet voor de wind gaat. De chef is daarnaast ook nog eens gezegend met een pracht van een achternaam, een naam als die van een middeleeuwse ridder: Vrijmoed. Het overal terugkerende logo van het restaurant vertoont niet toevallig gelijkenissen met een wapenschild. Zo is het makkelijk om je restaurant te vernoemen naar je eigen achternaam. Als Michaël pakweg ‘Vangenechten’ had geheten, zou hij zijn inspiratie wel elders gezocht hebben. Captain Critic kiest voor het menu ‘Vrijmoed’. De bediening verloopt vlot en professi...

( website ) Brasserie Latem is gelegen op de Kortrijksesteenweg, een steenweg waar naast restaurants en Porsche-garages ook zaken van een ander type te vinden zijn (heeft Captain Critic van horen zeggen, uiteraard). Dit wordt meteen duidelijk wanneer de kapitein op de parking voor Brasserie Latem uitnodigend toegewuifd wordt door het schaars gekleed welkomstcomité van etablissementen ‘Kiss me’ en ‘Tropical’ aan de andere kant van de steenweg. Er zijn slechtere welkomstcomités. Het is een prachtige lentedag en dus worden alle gasten naar de achtertuin geleid, waar een mooi terras en dito tuin voor een aangenaam kader zorgen. Brasserie Latem heeft een uitgebreide kaart vol met absolute classics uit de Frans-Belgische keuken én een voortreffelijke wijnkaart. De kapitein opteert als voorgerecht voor een kroket gevuld met onder meer kalfskop en varkenspoot (denk aan Gentse kop, maar dan vakkundig vermomd als kroket) met krokant gebakken uitjes en een salade mesclun ...