Multatuli

(website)

Multatuli is een 'eetkaffee' van dezelfde eigenaars als De Stokerij, waar Captain Critic al eerder op bezoek is geweest. De eet- en drankkaarten van beide zaken vertonen inderdaad best wat gelijkenissen. Daarnaast is Multatuli - Edward Douwes Dekker dan - ook nog ’s één van Captain Critic’s favoriete schrijvers. Een streepje cultuur mag wel ‘s, ook in een culinaire recensie. Bij deze laatste mededeling is de kapitein er zich van bewust dat hij direct een aanzienlijk deel van zijn lezerspubliek verloren heeft (‘Cultuur? Aaaarghhh! Vlucht nu het nog kan!’) maar so be it.

Het is mooi weer en dus neemt de kapitein plaats op het buitenterras. Hij wil wel ’s speciaal doen en neemt als aperitief een sacred amber vermouth, gemaakt van Engelse wijn uit Gloucestershire. Engelse wijn? 60 miljoen Fransozen zijn spontaan gelijktijdig verontwaardigd. En verontwaardigd zijn is - naast het zichzelf overgeven in wereldoorlogen en de productie van middelmatige auto's - een Franse specialiteit. Zij vergissen zich echter. De tijd is voorbij dat enkel in la douce France degelijke wijn gemaakt werd. Au contraire, messieurs, vandaag de dag is Franse wijn zelfs lichtjes overpriced als ze vergeleken wordt met de concurrentie in Chili, Californië, Zuid-Afrika, Spanje of Nieuw-Zeeland. De sacred amber vermouth zelf is ideaal voor een warme avond als deze: verfrissend, en een perfecte mix tussen bitter en zoet.


Geen voorgerecht, het kloeke mandje brood moet dus volstaan om de eerste honger wat te stillen. Als hoofdgerecht heeft de kapitein gekozen voor op het vel gebakken zalm met dillesaus en frietjes. Het stuk zalm ziet er op het eerste zicht wat klein uit, maar dat wordt behoorlijk gecompenseerd door de hoeveelheid - verse - frietjes. Dat deze wel degelijk vers zijn, wordt bevestigd door Captain Critic’s gepatenteerde smaaktest: de frietjes zijn heerlijk. Er wordt ook zelfgemaakte mayonaise bij geserveerd, en nog veel ook. De zalm is lekker hoewel een tikkeltje droog, het dillesausje eenvoudig maar best smakelijk. Om de zalm te begeleiden staat op de kaart als bier-aanrader de huispils Staminee blond vermeld. De kapitein durft dit echter te betwisten en opteert voor een Sint-Bernardus Abt Tripel om zijn dorst te laven. Er zijn weinig beer battles die niét gewonnen zouden worden door de Sint-Bernardus Abt, de schaamteloze rip-off van veel zeldzamer tweelingbroer Westvleteren. U hoort de kapitein echter niet klagen over deze rip-off in kwestie.

Plaats voor een dessert is er amper, maar aan een brownie met een bolletje vanille-ijs kan de kapitein voor de zoveelste keer niet weerstaan. De brownie blijkt groot genoeg te zijn om er twee desserts van te maken en is perfect bereid. Enkele bosbessen zorgen voor een gezonde toets, of althans de illusie daarvan. De bediening verloopt de hele avond overigens vlekkeloos en het buitenterras blijkt een aangename plek te zijn om te vertoeven. De kapitein laat zich hier zeker ooit wel nog ’s zien.