Captain Critic

( website ) Romain Roquette is een relatief nieuwe zaak in Gent. Het is een saladebar die naar eigen zeggen de ambitie heeft om “dé saladebar van Gent” te worden. De zaak wordt uitgebaat door drie jonge kerels die het openen van een slaatjesresto hoogstwaarschijnlijk nipt verkozen boven het starten van een balletschool, een nagelsalon of een meisjesvolleybalploeg. Om maar te zeggen dat slaatjes toch eerder een vrouwelijk imago met zich meetorsen. Door dat soort genderstereotiepen laat Captain Critic zich echter niet tegenhouden, en de drie jonge uitbaters - terecht - ook niet. Het is op het middaguur dat de kapitein Romain Roquette binnenwandelt, dat het druk is hoeft dus geen verrassing te zijn. De inrichting is fris en modern en bestellen gebeurt aan de toog. De mannen die de slaatjes maken werken aan een strak tempo, ondanks de drukte zijn er dus geen lange wachttijden. Drankjes neem je zelf uit een grote koelkast. De kapitein staat even met een blik Vedett in de hand...

( website ) Liefhebbers van de Indonesische keuken bevinden zich in onze contreien niet direct op de beste plek. Nee, voor een groot aanbod Indonesische restaurants moet je bij onze Noorderburen zijn, iets wat uiteraard te maken heeft met het koloniale verleden van de Hollanders. Een paar honderd jaar slavernij, onderdrukking, en een portie genocide op zijn tijd: dat heb je er als Indonesiër wel voor over om een eethuisje te openen in Tilburg of Enschede zeker? Bij onze oranje-gekleurde vrienden uit het noorden kan je je met moeite 100 meter verplaatsen zonder per ongeluk een Indonesisch restaurant binnen te wandelen. In Gent echter zijn de plekken waar je Indonesisch kan eten op één hand te tellen, en dan hoeft die hand niet eens per se vijf vingers te tellen. Één van die weinige Indonesische restaurants in Gent is Casa Di Batavia, hoewel 'afhaalrestaurant' de lading misschien net iets beter dekt. Als je dat wil kan je je take-awaymaaltijd echter ook meenemen naar...

( website ) Hoeft het eigenlijk nog gezegd: in Gent zijn er inmiddels hamburgerrestaurants zoals er middelmatige spelers bij Club Brugge zijn. Veel. Heel veel. Gaan we klagen over die overvloed aan keuze? Uiteraard niet. En zeker niet over Uncle Babe’s Burger Bar, waar men zich specialiseert in de honderd procent Amerikaanse hamburger. Lekker vettige obesitasburgers met andere woorden. Laat Captain Critic die maar eens aan een test onderwerpen. De burgers van Uncle Babe worden geserveerd in een soort gamel, die voormalige dienstplichtigen zich nog zullen herinneren uit hun legertijd, of scouts uit hun euh ja, scoutstijd. Toegegeven, de gamel hier is iets stijlvoller dan de leger- of scoutsvariant en vooral: de inhoud is stukken smakelijker. Een blik koude witte bonen in tomatensaus is er niets tegen. En je moet het niet ‘s nachts in een of ander Ardens bos naar binnen werken. Nee, dan is de omgeving hier aangenamer: een aardig ingerichte zaak met een gezellige bar en een...

( website ) Oak is het restaurant van de jonge Italo-Braziliaan Marcelo Ballardin, die in het verleden al samenwerkte met klinkende namen als Britse legende Heston Blumenthal en Zeeuwse oppergod Sergio Herman. Dat Ballardin met Heston en Sergio heeft samengewerkt, betekent op zich nog niet zo veel. Marcelo kan evengoed hun boekhouder geweest zijn, dat is ook samenwerken. Maar neen, Ballardin heeft wel degelijk met hen gekookt, en dat is dan weer wel een referentie die kan tellen. Oak bevindt zich ietwat verborgen achter de inkom van een pand in de Hoogstraat. Binnen is het klein, verzorgd en gezellig en kan je binnenkijken in de strakke open keuken. Mogelijkheid om à la carte te eten is er niet, er is enkel een vast vijfgangenmenu. Geen reden tot klagen, integendeel: het is een garantie op kraakverse producten, en een ideale manier voor een chef om zijn creativiteit te etaleren. En creatief is Ballardin, dat komt al meteen tot uiting bij de amuses, waaronder vooral de c...

( website ) Restaurant Rooselaer in het immer wervelende Heusden is vooral gekend omwille van zijn verschillende kreeftbereidingen. Nu dient Captain Critic toe te geven dat hij zelf niet de állergrootste fan is van kreeft. Dat heeft minder te maken met de reden waarvoor zeg maar Michel Vandenbosch geen liefhebber is (dan denkt Michel ongetwijfeld aan de Pieten Huysentruyt van deze wereld, die als een middeleeuwse beul met het schuim op de lippen en een dolle doch licht orgastische blik levende kreeft na levende kreeft te lijf gaan). Neen, dat heeft vooral te maken met het gevoel dat de kapitein telkens weer besluipt dat kreeft toch wel lichtjes overpriced is. Steevast het duurste gerecht op de kaart maar zelden het lekkerste. Daarbovenop ziet zelfs de meest stijlvolle gentleman er met zo’n belachelijk kreeftenbavet uit als een spastische ADHD-kleuter wiens ouders het definitief hebben opgegeven hem tafelmanieren aan te leren. Enfin, de kapitein opteert dan maar voor he...

( website ) Tapasbars zijn in Gent al lang niet zeldzaam meer en - we moeten niet altijd kritisch zijn - daar is Captain Critic best gelukkig mee. De kapitein is een fan van tapas en La Malcontenta specialiseert zich in de Canarische variant daarvan. In veel tapaszaken zie je ook volwaardige hoofdgerechten als paella of zarzuela op de kaart staan, maar bij La Malcontenta wordt het concept tapas uiterst consequent doorgetrokken: hier vind je enkel een uitgebreide waaier aan verschillende kleine gerechten om - zoals het hoort - te delen met je tafelgenoten. De kapitein gaat van start met een moscatel en enkele koude tapas: almendras saladas (gezouten amandelen), serranoham en manchegokaas. De porties zijn groot, de producten van goeie kwaliteit en het mandje zelfgebakken brood met venkelzaad is heerlijk. Gezien het piepkleine formaat van het tafeltje waaraan de kapitein gezeten is (eigenlijk weinig meer dan een vensterbank, waarop een gemiddeld Vlaams grootmoedertje met plez...

( website ) Het Patershol is misschien wel hét kloppend hart van de Gentse restaurantwereld. In en rond de vele smalle straatjes zijn keukens uit de hele wereld vertegenwoordigd: Italië, Spanje, Turkije, Japan, India, Mexico … Het is ongetwijfeld slechts een kwestie van tijd alvorens ook het Kalifaat van de Islamitische Staat met een gezellig eettentje in de Corduwaniersstraat op de proppen komt (een grapje over Gentse kop zou ongepast zijn, daar onthoudt Captain Critic zich dus van). Uiteraard is ook de Belgische keuken goed vertegenwoordigd in het Patershol, en tot deze categorie behoort restaurant ’t Klaverblad. Binnen is het restaurant klein en best gezellig. Over de bediening kunnen we kort zijn: die is joviaal, attent en de hele avond lang onberispelijk. Maar het eten is natuurlijk het belangrijkste. De kapitein kiest voor het uiterst billijk geprijsde ‘menu ’t Klaverblad’, waarbij je bij elk van de drie gangen kan kiezen uit drie verschillende gerechten. Als voorger...

( website ) Bij het maken van zijn reservering bij A Food Affair werd Captain Critic meegegeven dat hij twee uur na aankomst in het restaurant de zaak opnieuw verlaten moest hebben. Doorgaans wordt de kapitein pas verzocht een etablissement te verlaten nadat hij - onder invloed van de immer verleidelijke wijnkaart - zich ontdaan heeft van enkele kledingstukken, een drietal tafels omvergegooid heeft en minstens één ober (m/v) fysiek heeft aangevallen. In dit geval is de oorzaak echter dat er bij A Food Affair met shifts gewerkt wordt. Best een aardige test voor de zaak om er dan maar voor te zorgen dat alles vlot verloopt en je niet in tijdsnood komt te zitten. Ook al zijn de uitbaters geen Aziaten (of ze zouden het dan toch héél goed moeten kunnen wegsteken), naar A Food Affair ga je voor de Oosterse gerechten. Met het voorgerecht - gegrilde kippensaté met verse pindasaus - gaat de kapitein de Indonesische toer op. Het vlees is perfect gegrild en boterzacht, wat bij een ki...

( website ) Het wordt zo stilaan een traditie wanneer de zomer Gent bereikt: dan opent ‘Rooftop bar & restaurant’ Gaston weer voor twee maand de deuren. De locatie is alvast origineel te noemen: op de bovenste verdieping van de oude Galvestonfabriek aan de Wiedauwkaai vlakbij het havengebied. Bij Gaston schept men zelf op over het spectaculaire zicht dat je vanop het dakterras hebt over de Gentse skyline (eat this, Manhattan!). Eigen lof stinkt doorgaans, maar deze keer niet. Het uitzicht is echt wel fantastisch en Gaston verdient alvast de titel van restaurant met het mooiste terras van Gent. Op dat terras is er zelfs semi-nonchalant een caravan met opschrift ‘Gaston’ geplaatst. Kom hier dus niet met Hollandse kennissen, het risico is te groot dat zij de caravan in kwestie aan hun trekhaak zullen hangen om vol enthousiasme naar de Provence te rijden. Je kan het ze niet verwijten, het zit in hun bloed. Dat ze zich op een dertig meter hoog dak bevinden is niet genoeg om...

( website ) Hamburgertent Paul’s Boutique nabij het Sint-Pietersstation bekleedt tegenwoordig geregeld de eerste plek in Tripadvisor’s rangschikking van Gentse restaurants. Zo laat deze hamburgertent onder meer sterrenzaken als Publiek en Vrijmoed vrolijk achter zich. Toegegeven, het is appels en peren vergelijken (zijn er eigenlijk mensen die dat echt doen, appels en peren vergelijken?) maar de nieuwsgierigheid van Captain Critic is niettemin geprikkeld. Paul’s Boutique heeft wat de kapitein betreft al een streepje voor, gezien de zaak vernoemd is naar het tweede album van de fantastische Beastie Boys: Paul’s Boutique dus. Iets waar de eigenaars ook geen geheim van maken; op de achtergrond van hun website prijkt de hoes van deze schitterende plaat (kopen die handel!). Het spreekt enkel in het voordeel van de uitbaters van Paul’s Boutique dat ze hun zaak vernoemd hebben naar het tweede album van de Beastie Boys, en niet naar het tweede album van Dana Winner (Regen van gel...

( website ) Captain Critic recenseert restaurants in het Gentse. U heeft zich misschien al afgevraagd waar de kapitein de grens trekt wanneer hij het heeft over ‘het Gentse’. Wel, we doen niet moeilijk: enkel die gemeentes die echt grenzen aan Gent komen in aanmerking. Ter illustratie: Lochristi wel, Lokeren dan weer niet. Of het een groot verlies is dat Captain Critic zich niet in Lokeren laat zien, is nog maar de vraag. Hebben ze daar eigenlijk restaurants? Het is zelfs twijfelachtig of er in Lokeren al met mes en vork gegeten wordt. Maar goed, nu weet u waarom deze keer ook restaurant Deboeveries in het aan Gent grenzende Sint-Martens-Latem Captain Critic over de vloer krijgt. Deboeveries heeft een fraai groot terras aan de tuinzijde waar je op een warme zomeravond even zou vergeten dat de net iets minder fraaie Kortrijksesteenweg vlakbij ligt. Het maandmenu met bijpassende wijnen lijkt ideaal te zijn voor een eerste kennismaking. Bij het aperitief worden enkele een...

( website ) Op een hete zomeravond komt Captain Critic terecht op het terras van Italiaans restaurant Granduca in Destelbergen. Het terras is volledig gevuld, binnen lijkt er niemand te zitten. Het is dan ook een extreem warme dag geweest. Zo warm dat de kapitein zelfs genoodzaakt is een korte broek aan te trekken. Een korte broek in combinatie met een restaurantbezoek is geen match made in heaven, maar soms kan je écht niet anders. Op de kaart vind je Italiaanse klassiekers terug, maar wat vooral opvalt is de afwezigheid van pizza’s. Iets wat sommigen misschien zullen ervaren als een mankement, maar waar Captain Critic gerust mee kan leven. Niet dat de kapitein geen fan zou zijn van pizza, integendeel. De pizza is hoogstwaarschijnlijk de mooiste uitvinding die la bella Italia ooit heeft voortgebracht. Akkoord, op het vlak van mooie Italiaanse uitvindingen is de concurrentie misschien niet torenhoog (de maffia, de Fiat en het fascisme kunnen bezwaarlijk mooie uitv...

( website ) Eetwinkel Van Cauwenberghe in Destelbergen is naast een winkel en traiteur ook een plek waar je terecht kan om te eten. Dat kan op verschillende dagen op verschillende manieren: ontbijt, brunch, broodjes, zoetigheden … Captain Critic opteert echter voor de lunch. Daarvoor kan je terecht aan verschillende ‘eetbars’. Zo is er één aan de visafdeling en is er een salad bar, maar de bistro, centraal gelegen in de winkel, spreekt het meeste aan. Je kan kiezen tussen een beperkte selectie van à la carte-gerechten en een wekelijks wisselend lunchmenu. Dat laatste is waar de kapitein voor kiest. Het interieur van de Eetwinkel is strak en modern, en het is aangenaam aan de bistro te zitten van waaruit je een overzicht hebt over de hele winkel. In plaats van een glas wijn kiest de kapitein direct een fles, die hij zelf gaat uitkiezen uit het wijngamma van de winkel. De regel is dat je elke fles kan kiezen aan de winkelprijs + € 10 kurkrecht, best een eerlijke prijs....

( website ) Casa Del Locos is een vreemd restaurant. De naam, het interieur en een deel van de kaart (fajitas, burritos, enchilladas …) laten vermoeden dat je met een echt Mexicaans restaurant te maken hebt, de locatie (Destelbergen doet niet meteen aan als Tijuana) en een ander deel van de kaart (stoverij, warme beenhesp, mosselen …) geven dan weer een heel andere indruk. Het interieur is een soort saloon gevuld met een allegaartje van Mexicaanse memorabilia waar Captain Critic verder niet al te veel woorden aan vuil zou willen maken. Over naar het eten dus. Als aperitief kiest de kapitein voor de enige echte Mexicaanse cocktail: een margarita, die jammer genoeg veel te zoet is. Niet moeilijk: het limoensap is immers niet vers maar komt gewoon uit een fles. Bovendien is er geen spoor van zout, wat toch een onmisbaar element is van een echte margarita. Het hapje draagt de merkwaardige naam ‘trio poppers’. Merkwaardig aangezien Captain Critic het consumeren van poppers toch...

( website ) De uitbaters van Fithap beweren op hun menukaart dat ze “gezond lekker willen maken”. Een bewonderenswaardig initiatief, maar goede bedoelingen zijn niet zaligmakend. Captain Critic is zeker geen tegenstander van het concept ‘gezonde voeding’, dat niet, maar het concept ‘lekkere voeding’ spreekt hem toch net iets meer aan. Het ene hoeft het andere vanzelfsprekend niet uit te sluiten, even testen dus hoe het daar bij Fithap mee gesteld is. De kaart is eerder beperkt maar dat hoeft geen probleem te zijn. Je kan naast verschillende sapjes - die hier uiteraard ‘juices’ genoemd worden; het Nederlandstalig alternatief schijnt oneindig minder hip te klinken - kiezen tussen een tiental warme wraps of salades. De wrap met de naam Italian Stallion, gevuld met mager rundvlees, tomatensaus, parmezan en babyspinazie, trekt de aandacht van de kapitein. Bovendien vernoemd naar Sylvester Stallone, de man met de scheefste muil in de geschiedenis van Hollywood. Probeer die schev...

( website ) Thaithanee is het eerste Gentse Thais restaurant dat door Captain Critic gerecenseerd wordt. Op zich al een ongelooflijke eer, maar zullen de uitbaters tevreden zijn dat de kapitein is langs geweest? Het kitscherige interieur - een staatsieportret met de Thaise koning Bhumibol en zijn echtgenote mag uiteraard niet ontbreken - is bijna een verplichting in een Thais restaurant, dus daar tilt de kapitein alvast niet te zwaar aan. Als aperitief neemt Captain Critic een Thaise whisky met tonic, het is eens iets anders dan een gin tonic. Niet slecht, maar zijn tonics zal de kapitein in de toekomst toch maar verder met gin combineren en zijn whisky zal hij puur en Schots houden. Het voorgerecht is kha nom jeep: gestoomde deegpakketjes gevuld met een mengsel van varkensvlees. Best wel lekker, maar nu ook weer niets wat je aan koning Bhumibol en zijn echtgenote zou serveren. Het hoofdgerecht - ped pad namman hoi: gegrilde eendenborstfilet met groenten in oestersaus - is...

( website ) D’Oude Pastorie is al jaren gestaag bezig aan de weg naar de top en kreeg dit jaar een eerste Michelinster. Met het risico versleten te worden voor een Michelin-toerist: hoog tijd voor een bezoek dus. Captain Critic kiest in deze mooi gerenoveerde pastoorswoning in het centrum van Hijfte voor het menu ‘De eenvoud’ met aangepaste wijnen. Bij het aperitief worden vier verschillende, telkens zeer verzorgde hapjes geserveerd: zo krijgt de kapitein onder andere een verfijnde vismousse met een krokantje voorgeschoteld, een frisse gazpacho en vooral: een heerlijke creuse-oester met twee lekkere sausjes die de zilte smaak van de oester perfect aanvullen. Het eerste voorgerecht is zonder meer heerlijk: Noordzeekrab met flinterdun buikspek, jonge bloemkool en tuinkruiden. Een heerlijk frisse manier om van start te gaan. Daarna volgen witte asperges met zeevruchten, een gepocheerd hoeve-eitje en lamsoor. Opnieuw een voltreffer, zowel qua smaak als presenta...