De Griek

(website)

Niet zelden is Captain Critic met verstomming geslagen als hij geconfronteerd wordt met de oeverloze creativiteit waarmee menig restaurateur zijn zaak een naam geeft. Zo ook weer in dit etablissement: een Grieks restaurant dat de geniaal toepasselijke naam ‘De Griek’ heeft meegekregen. Bril-jant.

De patron (Giorgios? Ioannis? Konstantinos?) is een rasechte Griek en het interieur is heerlijk kitsch: we zien schilderijen van Griekse eilandjes, muurschilderingen van Griekse goden en - waarom ook niet, moet de patron (Angelos? Christos? Nikos?) gedacht hebben - een aquarium met subtropische visjes. Na een mavrodaphne (een soort Griekse porto) volgt een reusachtige portie mezze. Calamares, keftedes, feta, dolma’s, tarama en nog veel meer zorgen ervoor dat de kapitein nog voor het hoofdgerecht met een min of meer voldaan gevoel opgezadeld zit. Te grote portie of niet, het bord mezze is meer dan geslaagd.


Het hoofdgerecht is giouvetsi, een ovenschotel met lamsvlees, tomaat en Griekse pasta. Niet onsmakelijk, maar zeker niet fantastisch. Op het bord ligt naast een (te) eenvoudig slaatje bovendien ook een stronk gestoofd witloof, iets wat in een Grieks restaurant toch achterwege gelaten zou mogen worden. Geen dessert meer voor de kapitein maar een drankje van het huis (metaxa) gaat er nog wel in. Waarvoor dank, patron (Stavros? Spiros? Kiriakos?).

Er moet Captain Critic overigens nog iets van het hart. Een hele avond spreken de gasten aan de tafels rechts van en achter de kapitein Engels tegen de patron (de Griekse namen zijn op). Op zich geen ramp, ware het niet dat de gasten in kwestie gewoon Nederlands tegen elkaar spreken en de patron zelf het Nederlands eigenlijk meer machtig is dan het Engels. Een goeie raad: doe normaal, spreek Nederlands en als je per se onnodig Engels wil spreken in een Gents restaurant, doe dat dan op zo'n volume dat ondergetekende het niet moet aanhoren.