Captain Critic

( website ) Voor ondergetekende hoeven het zeker niet elke keer Michelinsterren of Gault&Millau-zaken te zijn. Nee, er mogen al eens papieren onderleggers op tafel liggen zoals in brasserie Klaverblad in Oostakker het geval is. Het voordeel van een brasserie is dat de porties van de gerechten doorgaans behoorlijk copieus zijn. De kapitein beslist dus om geen voor- maar enkel een hoofdgerecht te nemen. De ober is duidelijk trots op wat hij serveert en presenteert het aperitiefhapje als ware het een briljante avant-gardistische Peter Goossens-achtige creatie, en niet een eenvoudig maar smakelijk kommetje dagsoep. De ober in kwestie hoort door zijn taalgebruik en gedragingen overigens eerder thuis in de Comme Chez Soi dan in een brasserie (of vindt dat althans van zichzelf). Hij mocht gerust iets minder stiff-upper-lip zijn, maar vriendelijk is hij gelukkig wel. Wanneer het hoofdgerecht op tafel komt verschijnt er al snel een gelukzalige glimlach op Captain Critics gez...

( website ) Naar De Stokerij gaat Captain Critic vooral, net als naar ‘zusterrestaurant’ Multatuli, voor de lekkere, eerlijke keuken met klassieke gerechten zonder al te veel tamtam. Je kan hier tegelijk zowel een vegetarische bakfietsbuddy (gesteld dat je die zou hebben) als een bierminnende tooghanger mee naar toe nemen. Op de kaart vind je immers een behoorlijk uitgebreide selectie aan vegetarische gerechten naast een prachtig aanbod aan Belgische bieren. Bij elk gerecht staat een biersuggestie, ook bij de nagerechten (!). Qua accommodatie is De Stokerij één van de mooiste restaurants van Gent. Het gebouw, een oude stokerij (dát had u niet zien aankomen), is gezegend met een imposante bakstenen schouw en is prachtig gerenoveerd. Een klassiek tapasbordje is een goeie manier om de honger alvast wat op te wekken. Met manchego, chorizo, serrano en olijven kan er weinig verkeerd gaan. Iets wat voor het hoofdgerecht dan weer niet geldt: kalfsniertjes moeten toch wel juist geg...

( website ) Jan Van Den Bon is al jarenlang één van de eenzame sterren aan de Gentse Michelin-hemel (wat een mooie metafoor, Captain Critic: een pluim voor jou). Uiteraard is Michelin niet de enige referentie voor de culinaire kwaliteit van een stad: in Gent gebeurt er de laatste jaren meer dan genoeg voor foodies (wat een afgrijselijk woord, Captain Critic: steek die pluim van daarnet maar in je hol), met of zonder ster. Maar Jan Van Den Bon heeft dus een Michelinster, en dan verwacht je toch nog altijd iets extra. De zaak is gevestigd in een prachtig statig herenhuis en is gezegend met een heel klassiek interieur. Klassiek in die mate dat je geneigd bent om te denken: “goh, dit is toch wel een klassiek interieur zeg” of “amai, dit interieur is klassiek”. De gastvrouw is niet onvriendelijk maar de kapitein kan haar toch niet anders omschrijven dan als een mix tussen een kleuterjuffrouw en een Gestapo-officier. Een zestal verschillende hapjes vormen het startschot va...