Captain Critic

( website ) Il Gusto is een Italiaans, familiegerund restaurant dat intussen toch al even meedraait in Lochristi. Iets wat altijd een goed teken is. De uitbaters zijn bovendien ook zo vriendelijk geweest om hun zaak te voorzien van méér dan voldoende Italiaanse clichés. Denk aan ingekaderde foto’s van de toren van Pisa of het Colosseum in Rome. Heerlijk.  Bij zijn aperitief - Punt e Mes, een Italiaanse rode vermouth - krijgt Captain Critic een lekkere, simpele bruschetta. Stokbrood, tomaat, look, oregano en olijfolie: what’s not to like?    De pizza-oven staat midden in het restaurant, en toch opteert de kapitein niet voor een pizza maar wel voor een pasta. Een tagliatelle bolognese om precies te zijn. Elke zichzelf respecterende Italiaan (en zo zijn er nogal wat) zal je maar al te graag en ongetwijfeld driftig gesticulerend vertellen dat een bolognesesaus volgens de regels van de kunst altijd met tagliatelle geserveerd dient te worden, en niet met spaghetti. Captain Criti

( website ) Restaurant Rooselaer in Heusden bestaat al sinds 1977 (!). Na het ‘pensioen’ van chef-kok en pater familias Roni Ringoir namen zoons Henrick en Corneel over, respectievelijk als chef en maître. De vorige keer dat Captain Critic een bezoek bracht aan ‘de Rooselaer’ , stond Roni nog in de keuken. Hoog tijd dus om te zien hoe het zijn beide zoons inmiddels vergaat.   Het pand is nog steeds indrukwekkend en heeft doorheen de jaren een aantal geslaagde renovaties ondergaan. De eetruimte waar de kapitein mag plaatsnemen is gesitueerd rond het centrale houtvuur, waar de hele avond lang kreeften en steaks op gebakken worden.    Captain Critic gaat van start met een Aperol Spritz en krijgt daarbij een kommetje grissini met pompoendip en een amuse met Gandaham en cavaillon-meloen. Lekker klassiek.    De kapitein is dan toch klassiek begonnen, waarom dan ook niet all-in klassiek gaan? Met een bord gerookte Schotse zalm ‘label rouge’ meer bepaald. Geserveerd met een citroenpartje,

( website ) Oak is één van die absolute toprestaurants in het Gentse. Dat was het al bij het eerste bezoek van Captain Critic jaren geleden , en dat is het vandaag de dag nog veel meer. Chef Marcelo Ballardin verhuisde zijn restaurant inmiddels van de Hoogstraat naar de Burgstraat, naar een prachtig pand waar je eerst door een lange gang op de benedenverdieping naar boven geleid wordt, en dan via de open keuken in de prachtige eetzaal terechtkomt.   Bij Oak zal je geen keuzestress hebben: je kan enkel opteren voor het ‘chef’s menu’, eventueel met toevoeging van enkele extra gangen. Een Negroni is alvast de ideale gezel voor een selectie verbluffende hapjes die al meteen serieus de toon zetten. Een fijne tartelette met nori bijvoorbeeld, of een ‘Caesar salad’, maar dan als één bite: heerlijk.   De ene amuse is nóg indrukwekkender dan de andere: met ceviche en tucupi (een saus op basis van maniokwortel) keert de chef terug naar zijn Braziliaa

( website ) Aan Japanse restaurants (en dan vooral sushi en ramen) is er al een aantal jaren geen gebrek in Gent, dat in tegenstelling tot Koreaanse restaurants. Kim’s Kitchen was jarenlang zo goed als de enige plek in Gent waar je terecht kon voor de Koreaanse keuken. Iets waar recent echter best wat verandering in begint te komen. Gelukkig maar, want de Koreaanse keuken hoeft al bij al niet heel erg veel onder te doen voor de Japanse en ja hoor, dat betekent best wel wat. Één van die recente toevoegingen aan het Koreaanse aanbod in Gent is Seoul South Station. Seoul South Station focust zich op Koreaanse fried chicken. Niet enkel de Amerikaanse southern cuisine mag trots zijn op haar gerechten met gefrituurde kip, de Koreaanse keuken mag dat ook zijn. Het moderne, gladde interieur moet wat doen denken aan een druk Koreaans treinstation. Vandaar die naam dus, voor wie het nog niet doorhad.   Bestellen doe je aan de counter bij de open keuken. Iets wat Captain Critic dan ook mete

( website ) Hotel de Lourdes is ietwat van een instituut in de Gentse deelgemeente Oostakker, tevens de plek waar Captain Critic nagenoeg zijn volledige jeugd heeft doorgebracht. In Oostakker, voor alle duidelijkheid. Niet in Hotel de Lourdes. Dat Hotel de Lourdes bestaat al sinds 1876 en moet daarmee dus één van de oudste restaurants van het Gentse zijn. Gelegen vlak naast de grot én de basiliek van Oostakker-Lourdes, waar sinds eind negentiende eeuw hordes katholieken aan- en afgevoerd worden om te bidden voor vanalles en nog wat. En wie komt bidden aan de grot van Oostakker-Lourdes, die gaat op zijn minst een pannenkoek gaan eten in Hotel de Lourdes. Zo zijn ze wel, die katholieken.    Je kan echter voor veel meer dan pannenkoeken bij Hotel de Lourdes terecht. Er wordt ’s middags ook een uitgebreid menu en à la carte aangeboden. Iets wat Captain Critic toch ook ’s moet gedaan hebben, born and raised in Oostakker als hij is. Hij gaat alvast van start met een lekker klassi

( website ) Restaurant Neptune op het Sint-Veerleplein in het centrum van Gent (prachtig zicht op het Gravensteen included) is één van die typisch Gentse brasserieën waarvan je op voorhand weet wat je er op de kaart zal aantreffen: biefstuk-friet, Gentse waterzooi, stoverij en in de zomer: mosselen. Het is een beetje zoals gaan kijken naar een match van Club Brugge. Daar weet je ook op voorhand wat je te zien zal krijgen. Hans Vanaken, potstamperij en neonazigroeten.   Het terras van de Neptune nodigt op een warme zomerdag uit tot het nuttigen van een lekker frisse Picon vin blanc, en dat is dan ook exact wat de kapitein doet. Omdat hij zich al goed mentaal voorbereid heeft op een aanzienlijke portie mosselen, laat hij het voorgerecht aan zich voorbij gaan. Een voorbereid man is er twee waard.   Straight to the point dan maar: de mosselen. ‘Mosselen van de chef’ meer bepaald, wat in dit geval betekent dat er naast de klassieke garnituur ook room, tomaat en venkel in de pot zit. Di